آقای اژدر بهنام گرامی، پس از

سرکاراتی، دکتر منوچهر مرتضوی، دکتر یارشاطر و دکتر اقرارعلیف نام می آوردید، که من نوشتارهای این بزرگان و دیگرانی را درباره ی آذربایجان و زبان و فرهنگ آن منتشر کرده ام. دکتر عباس جوادی نیز از همین گروه است. اینان همه دانش آموخته و استاد رشته های زبانشناسی، تاریخ و ادبیات هستند. شما که از آقای جواد هیأت نام می برید بگویید ایشان در چه رشته ای تحصیل کرده یود و چه پیشینه ی آکادمیکی در زبانشناسی و تاریخ و ادبیات داشت. خود بخوبی می دانید که دکتر جواد هیأت پزشک بود و هیچگونه تحصیلاتی در زبانشناسی و تاریخ و ادبیات نداشت. آنچه که ایشان در این زمینه ها نوشته، به عنوان یک دوستدار فرهنگ است و هرگز اثر جدی علمی نمی باشد. در کدام دانشگاه و حتی مدرسه در جهان آثار جواد هیأت و محمد تقی زهتابی را به عنوان منابع درس زبانشناسی، تاریخ، ادبیات یا مانند اینها تدریس می کنند؟ آتار دانشمندان راستینی که نام بردم، تا امروز نیز مورد تعلیم و استناد دانشگاه ها و محافل علمی ایران و جهان می باشند. آقای بهنام گرامی، واقعاً چگونه می خواهید جواد هیأت و محمد تقی زهتابی را به عنوان زبانشناس در کنار ریاحی خویی، اقرار علیف و یارشاطر بگذارید؟! به هر روی شادمان می شوم اگر از کارشناس معتبری اثری در باره ی ادعاهای تاریخی و فرهنگی خود منتشر کنید.
2 ـ درباره ی موضوع "تیتر"، در کامنت نخست زیر این نوشتار پاسخ درخور داده شده، که تکرار را لازم نمی بینم. اما جناب ایستا بر شیوه ی برخورد دوگانه ی شما با مسأله ی "تیتر" ایراد درستی وارد کردند، که پاسخ شما به دید من به هیچ وجه قانع کننده نبود. چگونه است که شما در برابر تغییر "تیتر" از سوی آقای لوایی خاموشید و هیچ کامنت اعتراضی نمی نویسید، اما در خصوص افزوده شدن یک تیتر توضیحی در این نوشتار، با حفظ تیتر اصلی، این همه کامنت اعتراضی از شما دیده می شود؟!