آقای اقبال اقبالی عزیز، تشیع آلیاژی است از ذهنیت ساسانیان و اسلام و ماحصل آن آخوند است و چاه چمکران و هزاران امامزاده و حتی امامزاده سیار محصولات این طرز تفکر است، آخوند در موعظه های خود در مساجد، از همه می خواهد که در شب غریبان به احترام اسرای کربلا هیچ کس نباید چراغ روشن کند و هیچ کس نباید شام بخورد، ولی وقتی به خانه خود برود و اگر خانه تاریک باشد و از شام خبری نباشد با ضعیه اش( همسرش) دعوا براه می اندازد که چرا خانه خاموش است و چرا شام نپختی و وقتی همسرش بگوید که توخودت در مسجد فتوا صادر کردی و من بر حسب سفارش تو اینکار را کردم در جواب می گوید که من این حرفها را برای مردم گفتم نه برای خودمان، متأسفانه این فرهنگ مذبذب درتار و پود همه نفوذ کرده از جمله روشنفکران، شما در این مقاله از حقوق کردهای ترکیه دفاع می کنید، آیا اگر کردهای ایران هم دست بکار شوند و به همان اقداماتی که در
آقای اقبال اقبالی عزیز، تشیع
آقای اقبال اقبالی عزیز، تشیع
Anonymous
ترکیه متوسل می شوند، در ایران هم همان اقدام را بکنند، عکس العمل شما چه خواهد بود، آیا بابرخورد آخوندی از کنارش رد خواهید کرد؟ و خواهید گفت که این حرفها را من به همسایه ها گفتم نه برای خودمان؟!