دوستان عزیز،

دوستان عزیز،
این مقاله ی دنباله دار -تأکید میکنم - «هیچ دید سیاسی»را دنبال نمی کند. تنها چیزهایی را که وجود دارند جستجو میکند.
ممکن است مسئله ای را «روشن» نکند. و ممکن است بعضی «تاریکیها» را روشن کند. بهرصورت برای من مهم نیست که نتیجه
چه خواهد شد یا دیگران چه فکر میکنند و خواهند کرد. هدفم این است که ببینم در این موضوع «چیزی» برای دانستن هست که
«ایرانیکا» نویس ها و یا مانند آنها عمدا نمی خواهند ببیننذ یا نه؟
من به همه چیز «بد بین و مشکوکم». چون در زندگی تجربه کرده ام هرچه به عنوان « حقیقت» به خورد من داده اند «وارونه» از آب در آمده است. من مارگزیده ام. مجبورم خودم ، کفش طلا* بپوشم و عصای نقره بردارم و راه بیافتم. ببینم از «ülgüc dağları ( کوههایی که مثل چاقوی صورت تراشی تیزاند) چطور میتوانم بگذرم. شاید چیزهایی را دیدم و یافتم. نشد هم مهم نیست. حرکت خودش آموزنده است.