حذف و اضافه در تاریخ یک جریان مستمر است. تماميت خواهي پانفارسیسم محدود به سلطه بر زندگان نيست بلكه آنان دست از سر مردگان هم برنمي دارند و حتي دست از سر تاريخ نيز، به گونه اي كه تاريخ سازي ميكنند، به آساني ميكوشند كساني را از تاريخ اخراج و كساني را وارد كنند،
ملت ها همواره با دو نوع تاریخ نگاری مواجه بوده اند، تاریخ نگاری ایدئولوژیک و تاریخ نگاری مزدورانه، این دو شیوه گرچه گاه با هم منطبق و یکی می شوند اما تفاوت هایی دارند، تاریخ نگاری مزدورانه یک عمل بوروکراتیک است یعنی به عنوان کارمند تاریخ نویس یا یک موسسه تاریخ نویسی قرار است تحقیق کنند و از پیش معلوم است چه چیزی را باید اثبات یا انکار کنند، در ازای پولی که می گیرند وظیفه دارند و مدیون هستند و تعهد برایشان ایجاد می شود. ممکن است چنین شخصی فاقد ایدئولوژی معین باشد یا تعصبی به ایدئولوژی رسمی نداشته باشد و در مقام کارمند،
نوع ایدئولوژیک تاریخ نگاری، این نوع تاریخ پژوهی متکی به آرمان گرایی است و می خواهد عقیده ای را پذیرفتنی تر کند.