برای من مهم نیست که زبان ترکی در ایران ده هزار سال قدمت دارد و یا 100 سال. من در قرن 21 و در دنیای مدرن زندگی میکنم و خواستم این است که زبان مادریم در ایران آزاد بشود و بچه های ملت 25-30 میلیونیم بتوانند بزبان مادریشان سیستم تحصیلی داشته باشند. این خواست بنده با تمامی معیارها و ارزشهای دنیای مدرن امروزی وهمچنین کنوانسیون حقوق بشر تطابقت دارد و بایستی بدون هر گونه اگر و مگر اجرا بشود . در رابطه با آقای جوادی باید بگویم که ایشان در هر صورت تا سال1367 طرفدار رفع تبعیض زبانی در ایران بوده و در کتابیکه در این سال " آذربایجان و زبان آن" منتشر کرده در صفحه 99 بصراحت مینویسند: "... ولی همچنانکه در فصلهای پیش گفتیم تنها با نشر یکی دو مجله و اجازه به انتشار آثار بیشتر مشگل زبان ترکی آذربایجان حل شدنی نیست و ادامه این وضع باعث آن میشود که حق کشی نسبت به زبان بیش از یک سوم جمعیت کشور و عواقب
برای من مهم نیست که زبان ترکی
برای من مهم نیست که زبان ترکی
Anonymous
ناشی از آن (مانند تضعیف تدریجی و استحاله) ادامه یابد. بنطر میرسد که تنها ضامن اصلی ترقی و تعالی زبان ترکی آذری، نه عدم مداخله منفی و بازدارنده دولت، بلکه مداخله مثبت او، یعنی پشتیبانی مادی و معنوی این ترقی و تعالی از سوی قوه قضائیه و اجرائیه کشور است. ایده آل آنست که در جنب فارسی بعنوان زبان مشترک و سرتاسری ایران ، ترکی آذری بعنوان زبان مادری آذربایحانیان برسمیت شناخته شده و در رسانه های گروهی، تعلیم و تربیت ، امور دولتی و رسمی بکار گرفته شود، یعنی آموزش و بکاربردن آن از مشغولیت و کار جنبی یک قشر کوچک خارج شده تبدیل به بخشی از زندگی ملزم فرهنگی آذربایجانیان گردد، یعنی به زبان ترکی آذری حق رسمیت شناخته شود".