Skip to main content

"قلمزن آذربایجانی" ما ائلیار

"قلمزن آذربایجانی" ما ائلیار
Anonymous

"قلمزن آذربایجانی" ما ائلیار همچنان در عالم رویا و توهم بسر میبرند. گاها اندیشه های فاشیستی حاکم بر جامعه فارس او به تضاد با اندیشه های ایرانیگری اش می اندازد ولی توهمات عمیق به ایرانیگری و توهم عمیق او به "استقرار برابری و آزادی درایران " و رفع تبیض در ایران او را به موجودی بی آزار به فاشیسم ایرانی تبدیل میکند.
بعد از 35 سال ائلیار متوجه نشده است که "روشنفکران و نویسندگان و جامعه ی فرهنگی دموکراسی خواه فارسی زبان ایران " از لحاظ فکری و ایدئولوژیک فرقی با" شاه و شیخ" ندارند. اگر دشمنی روشنفکران فارس را با مبارزات ملل کرد و ترک و عرب و بلوچ و ترکمن را در گذشته ها در نظر نگیریم حداقل در 35 سال گذشته شما ما همه شاهد بودیم که

به جز بخش بسیار کوچکی از چپ سویسیالیست همه روشنفکران فارس اعم از طرفداران ایران دمکراتیک یا ایران ضد دمکراتیک همگی با ملل تحت ستم دشمنی کردند. اضافه بشود که چپ سوسیالیست جامعه فارس هم هیچ وقت از استقلال کامل ملتها دفاع نکردند و برای آزادی ملتها شرط و شروط گذاشتند. چپ ایرانگرا با این شرط از حقوق ملتها دفاع کردند که ایران یکپارچه بماند در غیر اینصورت احزاب چپ، ارتش سرخ کمونیستی و نیروهای سرخ به سرکوب تجزیه طلبان خواهند پرداخت. همان کاری که لنین کرد.
ائلیار بد جوری به تضاد با خودش افتاده است. وقتسی اندیشه های فاشیستی با صراحت و آشکاری مطرح میشوند ولی از همرزمانش افراد و روشنفکران قابل اعتماد ایران جز سکوت و حمایت از فاشیستها چیزی نمی بیند عصابی میشود و عاجزانه و حقیرانه به التماس می افتد و به نصحیت آنها می پردازد و راه و چاه را به آنها گوشزد میکند.
بس است . این همه حقارت برای روشنفکر و قلمزن آذربایجانی بس است. انسان از تجربه ها استفاده میکند. آیا جعفر پیشه وری رهبر بزرگ ، کمونیست بزرگ آذربایجان کم روشنفکران فارس را نصحیت کرد. او نتیجه نگرفت. کار او تجربه ما شد. از آن زمان تاکنون یک فارس یا یک حزب یا یک روشنفکر یا حتی یک تاریک فکر و.... فارس هم از استقلال ملل تحت ستم حمایت نکرده است. یک قلم زن و روشنفکر آذربایجانی باید اینها را متوجه شده باشد. دوست عزیز تا کی میخواهی وقت کشی بکنی. مگر بیکار هستی که میخواهی روشفکران شوونیست فارس را به صراط المستقیم هدایت کنی.
خیلی از روشنفکران چپ و راست ترک، کرد و عرب به این نتیجه رسیدند که تنها راه خلاصی از ستم ملی فقط استقلال ملی است. این روشنفکران به چاپلوسی فارسها نمی روند. این افراد به فارسها التماس نمیکنند. این افراد دست به دامن روشنفکر و تاریک فکر و زندانبانان فارس نمی افتند. این افراد متحد میشوند و با سازمان و برنامه خود از ایران جدا می شوند و دولت و کشور خود را تشکیل می دهند و تا ابد یقه خود را از فاشیستهای فارس خلاص میکنند. توهم بس است، وقت کشی بس است. نصیحت فارس هم بس است. زنده باد استقلال ملی