خلاء قدرت:

-وضع خلقهای دیگر چگونه خواهد بود؟ و ضع مرکز؟
ماهیت و شرایط خلاء قدرت برای کسی مشخص نیست. همینطور «واکنش حکومت شکست خورد» . وو.
----
چیزی که مشخص است : کوشش برای ایجاد و حفظ فضای باز سیاسی ست. تا دید چه معادلاتی پیش میاید. نسبت به شرایط میتوان تاکتیک و استراتژی برگزید.
- شرایط و ماهیت تغییر حکومت و خلاء مشخص نیست. اما در هر حالتی باید کوشید فضای دموکراتیک ایجاد کرد.
در این فضاست که می توان راه را انتخاب نمود. سازمان یابی در این بستر ممکن است. برای مسایل دیگر باید در همان صحنه
تصمیم گرفت. از پیش چیزی را نمی توان مشخص نمود.
بدون مشخص شدن ماهیت تغییر و خلاء هیچ شعاری را نمی توان انتخاب کرد.
------
اگر شرایطی به سود مردم پیش آمد لازم است « امنیت- آزادی-نیروهای مقاومت-یاری به مردم- دوری از خشونت» را سریع سازمان داد. براین اساس میتوان با نیروهای دیگر برای همبستگی اقدام نمود. و تاکتیک و استراتژی مشخصی را انتخاب کرد.

ماهیت حکومت اسلامی ایران:
-آنچه مشخص و معلوم است و هیچ شکی در آن نیست: حکومت نیروی «کشتار» است. نه کشتار هزاران، بل اگر بتواند حتی حاضر است «میلیونها» انسان را بکشد تا خود را حفظ کند. این حکومت از شاه و مشروطیت تنها این نکته را آموخته است.
و خود را دقیقا برای کشتار میلیونها انسان آماده کرده است. این است که نیروهای مردمی باید حواسشان جمع باشد.

از این رو روبرو شدن با این هیولا تنها به نیروی همه ی خلقها ممکن است. و ترس حکومت هم همین است که حلقها متحدا حمله کنند. این است که « تئوری های تکروانه» ترویج و تبلیغ میکند. در جلد «فعال مخالف حکومت» یا تئوریسین . و یا هویت طلب. و مانند اینها. و از سوی دیگر «پان ایرانیست» درست میکند.
کارخانه ی حکومت همه چیز تولید میکند:
-کمونیست
-پان ایرانیست
-شاه پرست
-جدایی خواه دو آتشه
-فدرالیست
-مذهبی
-اصلاح طلب.
- لمپن- یا آدم ظاهرا منطقی
-نویسنده- دانشمند-خبرنگار-ووووو هرچه که به فکر برسد تولید میکند. از همه ملیتها.از زن و مرد.
همه ی اینها برای ایجاد « جنگ زرگری» ست با هدف « عدم اتحاد و همبستگی بین مخالفان»
و طرح تئوریهای سرگردانی. و غیرقابل حل . وقت تلف کن. و رادیکال. یا از همه نوع.با ظاهر علمی.
انداختن سنگ بزرگ به میدان - و دفاع هیستریک از آن کار اوست.

حکومت از اتحاد و همبستگی مثل «جن از بسم الله» میترسد.

شیشه ی عمر این دیو و هیولا « اتحاد و همبستگی» است.
آز این رو عواملش همه جا «کار میکنند و حقوق»بگیراند.
--------
فعال رفع تبعیض باید همه این شرایط را در نظرگیرد.
چه چیزی عملی ست و چه چیزی عملی نیست؟ چه چیزی امروز نیاز است و چه چیزی آرمان؟
چه چیزی همبستگی ایجاد میکند و چه چیزی در خدمت پراکندگی و عدم اتحاد است؟
چه استراتژی-تاکتیکی باید اتخاذ شود که حکومت را دور بزند و در خدمت رهایی باشد؟
همه چیز را وضع لحظه ی تاریخی ما تعیین میکند. شعاری که امروز درست است فردا میتواند غلط باشد و یا برعکس.
---------
فدرالیسم:
اکنون شعار فدرالیسم به یک شعار آلترناتیو در فضای سیاسی تبدیل شده. هر کس میخواهد لباس خود را تن آن کند:
سه نیرو روی این مسئله کارمیکنند:
- حکومت: برای فدرالیسم اسلامی: موضوع در مجلس هم مطرح شده بود.
- ناسیونالیستهای فارسی زبان: برای فدرالیسم فارسی
- تبعیض دیدگان: برای فدرالیسم دموکراتیک : که در 7 ماده در بالا-مقاله- آمده.
--
جدایی یا استقلال:
روی مسئله دو نیرو کار میکنند:
-بخشی از فعالان ملیتها( تحت تأثیر تلاشی شوروی و برخی کشورهای جدا شده- بدون توجه به این نکته که هرنقطه شرایط خاص خود را دارد. چیزی که در فلان جا عملی شده ممکن است درجای دیگر نشود.)
-حکومت: جهت ایجاد تفرقه- بین مخالفان آنرا تبلیغ میکند. میداند که سنگ بزرگ است و غیر عملی.