اما رژیم ایران رژیمی

ناصر پورپیرار با فهم این مطلب و برای به چالش کشیدن تاریخ برساخته ی ایران انگشت روی حساس ترین مساله برای رژیم ایران گذارد و با یهودی ستیزی تصور نمود که می تواند ادعاهای خود را به خورد بخشی ولو کوچک از جامعه ی محافظه کار اگر هم نتواند بخوراند می تواند دست کم "سکوت نشان رضاست" را از آنان کسب کند تا توسط نژادگرایان افراطی ایران مورد غضب عملی قرار نگیرد.
وی در کتاب و ادعاهای خود در اولین قسمت نواری را بر گرد کره ی زمین کشید و آنرا "نوار تمدن" نامید که علنا و عملا بسیاری از تمدن های بشری که در خارج از حوضه ی مذکور قرار دارند را نادیده گرفت وی برای آنکه تاکید کند "ترکها که به زعم او خارج از این جغراقیا قرار دارند ، به همراه بسیاری از تمدنهای نیم کره ی جنوبی و اقوام اروپایی وحشی هستند و اصلا به دلیل جغرافیایشان نمی توانسته اند که تمدن ساز بوده باشند!"
وی شبهه جزیره ی عرب و خاورمیانه ی عربی ، شمال آفریقا و کویرهای ایران را در حالی به عنوان مناطق مساعد و خوش آب و هوا برای ساخت تمدن معرفی می کند که تقریبا "نوار تمدن"ی که او معرفی می کند در حدود بالای 80% کلا کویر و بیابان هست و اتفاقا شمال و جنوب این نوار سرزمین های بسیار خوش آب و هوا مانند اروپا ، جنوب هندوستان ، جنوب آفریقا و آمریکای لاتین با میزان بارش سالیانه ی چند برابر ، زمین ها و آبهای بسیار فراوان تر و پوشش گیاهی و جنگلی بیشتر می باشد که برای یکجا نشینی ، تمدن آفرینی و کشاورزی بسیار مساعدتر می باشند. و واقعیات تاریخی نیز بواقع آفرینش تمدنهای بسیار مهم در این مناطق را نمایان می کند که هر کدام با تمدن سومر برابری می کنند.(مانند تمدن اینکا ، جنوب هند ، آسیای مرکزی و ...)