نگهبانان این «پدیده ی شایع»،

نگهبانان این «پدیده ی شایع»، شایع چون طاعون، و اپیدمی دهه های متمادی، «دربانان» غدار دستگاههای دولتی دیروز و امروز- مأموران جبار اجرای احکام بزهکاری محکومین به «نیستی» - رجاله ها و پادوهای قهاراند که «امید» را تا سرحد مرگ، وحشتناک «شکنجه» میکنند؛ با نعره های مستانه. که اعتراض نفرین شدگان باید درهم شکند ، از هستی خود ساقط شوند، و مطیع ومنقاد و سر به زیر و خرد و نابود گردند. چنین است حکم لایتغیر: «دم من -یا عدم تو!»
قانونی که همیشه در دندانه های چرخ «هستی» سازی این رجالگان به اجرا درآمده است. و اکنون پادوهایش میراث خوار آنند.
با جانماز آب کشیدنها و درندگیهاشان.
غافل از اینکه آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت.