جناب آقاى فراستى, سئوال خوبى

در ادامه چندين مثلا براى شما ذکر ميکنم. امروزه در دنياى تجارت و سرمايه و بخشهاى مالى لازم نيست که فرد در نيو يورک, هنگ کنگ, توکيو, دبى, لندن, پاريس, لوس انجلس, شيکاگو, بن و برلين, سنگاپور و ديگر شهرهايى که داد و ستد مالى, بيمه, خريد و فروش ارز و بورس و خريد و فروش اوراق قرضه دولتى, (خريد و فروش برنج, گندم, گوشت, حتى غذاى حيوانات در امريکا, که به آن به انگليسى future ميگويند) انجام ميگرد, حضور داشته باشد, فقط ثبت يک شرکت هلدينگ کافى هست و شرکت هلدينگ که اسم آن را مثلأ شرکت آلفا ميناميم, چندين شرکت تجارى به نامهاى شرکت بتا, شرک گاما, شرکت دلتا ... با مالکيت شرکت آلفا ثبت ميکند, و خريد فروش اوراق بها دار, بورس, اوراق قرضه, بيمه, ارز, فيوچر, و غيره را از خانه و يا از دفتر کار خود از طريق اينترنت انجام ميدهند, مثلأ 2 ميليون سهام شرکت تويوتا که قيمت آن مثلأ 30 سنت پايين برود از خانه خود بنام سرکت بتا در توکيو ميخرد, و بعد از چند روز و حتى چند ساعت که سهام تويوتا 40 سنت يا 50 سنت بالا رفت, ميفروشد, در همين معامله اگر سهام تويوتا 40 سنت بالا رفته باشد, تقريبأ در عرض چند سات ويا روز, 200 هزار دلار نفع ميکند, اگر سهام 50 سنت بالا رفته باشد, 300 هزار دلار نفع ميکند, يا خريد و فروش آينده نفت, هم همين کار را ميکنند, و يا در بازار بورس option خريد و فروش ميکنند, اين يکى از راه هايش, طريق بعدى تأسيس شرکت هاى خدمات رسانى هست, مثلأ در فرود گاه هاى کشور هاى مختلف, البته کشورهايى که امنيت مالى و جانى وجود دارد, در هر فرودگاهى يک کافى شاپ, يا رستوران کوچک که قهوه, چاى, شيرينى, غذاى سبک به مسافران ميفروشند, باز ميکند, مثلأ 2 تا در لوس انجلس, 42تا در نيو يورک, 2 تا در شيکاگو, 3 تا در دنور, 2 تا در توکيو, 2 در لندن, 2 تا در پاريس, 2 در امستردام, برلين و ديگر شهرها باز ميکند, چون اين شهر هاى بزرگ چندين فرودگاه دارند و در هر فرودگاهى يکى از اين رستورانهاى کوچک را باز ميکنند, و اين نوع رستورانها بازده سودشان بالات در عين اينکه هزينه هايشان هم و اجاره شان هم بالا هست, يا شرکت سياحى که اقدام به فروش تورهاى سياحتى, بليط کشتيهاى تفريحى, بليط هواپيما و غيره تأسيس ميکنند, يا در خريد و فروش منازل, بساز و بفروش منزل و ساختمان غيره اقدام ميکنند, سرمايه هاى سازمان را در بخشهاى مختلف اقتصادى سرمايه گذارى ميکنند که اگر يک بخش بازده نداشت يا بازده بايين بود, چند تاى ديگر حداقل ضرر هاى يکى را جبران ميکنند. مثلأ سازمان مجاهدين چندين کافى شاپ, در کنيا, تانزانيا, افريقاى جنوبى, و چندين کشور ديگر دارد که بماند براى بعد, تحليل گران اقتصادى که در بازار اقتصاد و خريد و فروش مشغول هستند, اين اطلاعات را بدست آورده اند, چون, بعضى از اين شرکتهاى متعلق به اين سازمان, حتى سهام خودرا در بازار بورس ميفروشند, به همين جهت تحليل گران اقتصادى اين اطلاعات را بدست مى آوردند که در تصميم خريد و فروش سهام اين شرکتها, به آنها کمک کنند, چون سهام شرکتهايى را ميخرند که بعد از 2 يا 5 سال ورشکتشت نشود. من بعضى از اين اطلاعات را در مقالات تحليل گران امريکا که در بازار بورس امريکا فعال هستند, خوانده ام. به همين دليل هم هست که وقتى امريکا سازمان مجاهدين را در ليست تروريست ها قرار ميدهد, دارايى هاى اين سازمان را هم غير قابل انتقال ميکند و از دست اين سازمان ميگيرد, و باعث ميشود که سازمان مجاهدين نتواند اقدام به نقل و انتقال پول به کشورهاى مختلف بکند. اميدوارم که اين معما اندکى روشن شده باشد.