در منطقه برای خود جایگاهی باز
Anonymous
در منطقه برای خود جایگاهی باز کند و جریانی مانند پ ک ک عملاً در حد و اندازه‌ای نیست که بخواهد با رژیم جمهوری اسلامی دربیفتد.
البته نکته ظریفی که در این مورد وجود دارد این است که به‌رغم این‌که پ ک ک به‌عنوان یک پروژه چندملیتی ریشه‌های طویل و درازی در مراکز قدرت جهانی دارد ولی بنا به ایجاب شرایط و شاید هم بنا با صلاح‌دید همان مراکز در حال حاضر جریان اصلی و حاکم پ ک ک با جمهوری اسلامی دارای روابط بسیار نزدیک و تنگاتنگی است. در سایه این ارتباط نزدیک است که جمهوری اسلامی توانسته است هم از پ ک ک در مقابل ترکیه به‌عنوان یک اهرم فشار استفاده کند و هم جریان‌های کرد ایرانی را تا حد زیادی به حاشیه براند. همچنین جمهوری اسلامی توانسته است با استفاده از این قرابت برخی محافل ضد جمهوری اسلامی داخل پ ک ک را نیز، که بعضاً باعث درگیری‌هایی بین گروه‌های مسلح نزدیک با این محافل با نیروهای مرزی ایران
تا حد زیادی خنثی کنند. البته ازآنجایی‌که صحنه‌گردانان اصلی پ ک ک دوستی بلندمدت ایران و پ ک ک را نمی‌خواهند و فقط لازم می‌بینند تا در بعضی شرایط اضطراری مانند هفته‌های اخیر ایران نقش ناجی پ ک ک را بازی کند، از تصفیه محافل ضد جمهوری اسلامی داخل پ ک ک جلوگیری می‌کنند تا به زمانش از آنان نیز استفاده کنند.
باری در این شرایط به نظر می‌رسد مطرح‌شدن کانتون سرو در کنار کانتون های گوَر و جیزره در کوتاه‌مدت صرفاً جنبه تبلیغی عقیدتی داشته و برای مصرف داخلی پ ک ک مطرح می‌شود. پ ک ک فعلاً قصد عملیاتی کردن پروژه کانتون سرو را نخواهد داشت زیرا در حال حاضر همکاری اطلاعاتی – لجستیکی با ایران برای پ ک ک جنبه حیاتی دارد و امکان به خطر انداختن این همکاری برای پ ک ک وجود ندارد. ولی البته این بدان معنی نیست که قندیل و صحنه‌گردانان پشت‌صحنه‌اش در صورت ایجاب و مهیا شدن شرایط پروژه کانتون سرو را عملیاتی نخواهد کرد.
ولی پ ک ک در هفته‌های گذشته به‌عنوان تست و عملیات آزمایشی پروژه کانتونهای گور و جیزره را کلید زد. این دو شهر انتخاب شدند چون موقعیت جغرافیایی هر دو شهر ازنظر پ ک ک استراتژیک است. جیزره در نقطه صفر مرزی سوریه و متصل به کانتون جزیره در سوریه می‌باشد. یوکسک اووا (گور) نیز در نقطه صفر مرزی ایران و متصل به سرو می‌باشد.
لازم به ذکر است قصد پ ک ک برای چنین پروژه‌ای جدیداً اتخاذ نشده است. مسئله خودگردانی دمکراتیک به‌عنوان نقشه راه پ ک ک / ک ج ک در سال ۲۰۰۷ در تفاهم‌نامه ک ج ک قیدشده است. که اولین نمونه‌های آن در سوریه عملیاتی شد. درواقع پ ک ک به مرکزیت قندیل هیچ‌گاه خواستار صلح با ترکیه نبوده است و دو سال نیم آتش‌بس موسوم به روند صلح (باریش سورجی) صرفاً با ابتکار دولت ترکیه و اصرار عبدالله اوجالان (که در شرایط اسارت تمایلی زیادی به تفاهم با دولت ترکیه از خود نشان داده است) برقرارشده بود. ولی پ ک ک در این مدت نه‌تنها طبق مفاد قرارداد آتش‌بس نیروهای مسلح خود را از خاک ترکیه خارج نکرد بلکه از این دو سال نیم به‌عنوان فرصتی برای تجدید ساختار و تجهیز استفاده کرد. چنانکه منابع اطلاعاتی ترکیه ادعا می‌کنند پ ک ک در این دو سال نیم قریب هشتاد هزار اسلحه و صدها تن مواد منفجره در مناطق جنوب شرق ترکیه انبار کرده بوده است. که البته ساده‌لوحی خواهد بود اگر انگاشته شود که چنین نقل‌وانتقال عظیمی از چشم سرویس‌های امنیتی و اطلاعاتی ترکیه پنهان مانده است. چنانکه بنا بر اذعان همان منابع اطلاعاتی بخش اعظم این مهمات انبارشده در روزهای اول نقض آتش‌بس توسط حملات هوایی ارتش ترکیه نابودشده است و نه‌تنها فایده‌ای برای پ ک ک نداشته است بلکه مقادیر زیادی از منابع مالی پ ک ک به هدررفته است و تعداد زیادی از عوامل آن در این حملات هوایی کشته‌شده‌اند.
ه‌هرروی پروژه کانتونهای گوَر و جیزره کلید خورد و عوامل مسلح پ ک ک (منسوب به سازمان جوانان پ ک ک موسوم به “ی د گ – ح”) به کمک شهرداری‌های محلی که در کنترل منسوبین ح د پ می‌باشند اقدام به سنگربندی برخی محلات این دو شهر و مقاومت در برابر واحدهای ویژه پلیس کردند. طی اعلامیه‌هایی نیز اعلام کردند که حاکمیت آنکارا را به رسمیت نمی‌شناسند!
ولی در عمل مقاومت گور/یوکسک اووا ۴۸ ساعت و جیزره ۷ روز طول کشید. البته ۷ روز طول کشیدن جیزره نیز بدین دلیل بوده است که نیروهای ویژه پلیس می‌خواستند بدون تلفات نیروهای خودی و غیرنظامیان داخل شهر عملیات به پایان برسد که تقریباً چنین نیز شده است. ترکیه حتی نیروهای ارتش را درگیر این مسئله نکرد و بنا به اذعان متخصصین نیروهای پ ک ک در برابر حملات هوایی حتی ۱ ساعت نیز امکان مقاومت نداشته‌اند ولی به دلیل احتمال تلفات غیرنظامیان از حملات هوایی اجتناب شده است!
باری در این شرایط به نظر می‌رسد مطرح‌شدن کانتون سرو در کنار کانتون های گوَر و جیزره در کوتاه‌مدت صرفاً جنبه تبلیغی عقیدتی داشته و برای مصرف داخلی پ ک ک مطرح می‌شود. پ ک ک فعلاً قصد عملیاتی کردن پروژه کانتون سرو را نخواهد داشت زیرا در حال حاضر همکاری اطلاعاتی – لجستیکی با ایران برای پ ک ک جنبه حیاتی دارد و امکان به خطر انداختن این همکاری برای پ ک ک وجود ندارد. ولی البته این بدان معنی نیست که قندیل و صحنه‌گردانان پشت‌صحنه‌اش در صورت ایجاب و مهیا شدن شرایط پروژه کانتون سرو را عملیاتی نخواهد کرد.
ولی پ ک ک در هفته‌های گذشته به‌عنوان تست و عملیات آزمایشی پروژه کانتونهای گور و جیزره را کلید زد. این دو شهر انتخاب شدند چون موقعیت جغرافیایی هر دو شهر ازنظر پ ک ک استراتژیک است. جیزره در نقطه صفر مرزی سوریه و متصل به کانتون جزیره در سوریه می‌باشد. یوکسک اووا (گور) نیز در نقطه صفر مرزی ایران و متصل به سرو می‌باشد.
لازم به ذکر است قصد پ ک ک برای چنین پروژه‌ای جدیداً اتخاذ نشده است. مسئله خودگردانی دمکراتیک به‌عنوان نقشه راه پ ک ک / ک ج ک در سال ۲۰۰۷ در تفاهم‌نامه ک ج ک قیدشده است. که اولین نمونه‌های آن در سوریه عملیاتی شد. درواقع پ ک ک به مرکزیت قندیل هیچ‌گاه خواستار صلح با ترکیه نبوده است و دو سال نیم آتش‌بس موسوم به روند صلح (باریش سورجی) صرفاً با ابتکار دولت ترکیه و اصرار عبدالله اوجالان (که در شرایط اسارت تمایلی زیادی به تفاهم با دولت ترکیه از خود نشان داده است) برقرارشده بود. ولی پ ک ک در این مدت نه‌تنها طبق مفاد قرارداد آتش‌بس نیروهای مسلح خود را از خاک ترکیه خارج نکرد بلکه از این دو سال نیم به‌عنوان فرصتی برای تجدید ساختار و تجهیز استفاده کرد. چنانکه منابع اطلاعاتی ترکیه ادعا می‌کنند پ ک ک در این دو سال نیم قریب هشتاد هزار اسلحه و صدها تن مواد منفجره در مناطق جنوب شرق ترکیه انبار کرده بوده است. که البته ساده‌لوحی خواهد بود اگر انگاشته شود که چنین نقل‌وانتقال عظیمی از چشم سرویس‌های امنیتی و اطلاعاتی ترکیه پنهان مانده است. چنانکه بنا بر اذعان همان منابع اطلاعاتی بخش اعظم این مهمات انبارشده در روزهای اول نقض آتش‌بس توسط حملات هوایی ارتش ترکیه نابودشده است و نه‌تنها فایده‌ای برای پ ک ک نداشته است بلکه مقادیر زیادی از منابع مالی پ ک ک به هدررفته است و تعداد زیادی از عوامل آن در این حملات هوایی کشته‌شده‌اند.
ه‌هرروی پروژه کانتونهای گوَر و جیزره کلید خورد و عوامل مسلح پ ک ک (منسوب به سازمان جوانان پ ک ک موسوم به “ی د گ – ح”) به کمک شهرداری‌های محلی که در کنترل منسوبین ح د پ می‌باشند اقدام به سنگربندی برخی محلات این دو شهر و مقاومت در برابر واحدهای ویژه پلیس کردند. طی اعلامیه‌هایی نیز اعلام کردند که حاکمیت آنکارا را به رسمیت نمی‌شناسند!
ولی در عمل مقاومت گور/یوکسک اووا ۴۸ ساعت و جیزره ۷ روز طول کشید. البته ۷ روز طول کشیدن جیزره نیز بدین دلیل بوده است که نیروهای ویژه پلیس می‌خواستند بدون تلفات نیروهای خودی و غیرنظامیان داخل شهر عملیات به پایان برسد که تقریباً چنین نیز شده است. ترکیه حتی نیروهای ارتش را درگیر این مسئله نکرد و بنا به اذعان متخصصین نیروهای پ ک ک در برابر حملات هوایی حتی ۱ ساعت نیز امکان مقاومت نداشته‌اند ولی به دلیل احتمال تلفات غیرنظامیان از حملات هوایی اجتناب شده است!