برای بحث در خصوص مقاله فوق

دیاکونف در کتاب تاریخ ماد که تصویر جلد آن در این مقاله گذاشته شده است، در صفحات 187 تا 190 به نقل از هرودت قبایل حاضر در اتحادیه ماد را به شرح بوسیان، پارتاکنیان، استروخاتیان، آریزانتیان، بودیان و مغان آورده و تصریح نموده است که به جز پارتاکنیان که به اعتقاد دیاکونوف اغلب خارج از این اتحادیه بوده است و آریزانتیان، نشانه ای از ارتباط نام سایر قبایل با نامهای ایرانی وجود ندارد و نتیجه گرفته است که توده اصلی ماد، زبانی غیر ایرانی (کوتی و عیلامی) داشته اند. علاوه بر آن دیاکونوف در همین کتاب دولت ماننا که سرزمین اصلی آذربایجان را در اختیار داشت ،جدا از اتحادیه ماد میدانست (ص 186 همان کتاب) و پر واضح است که زبان ماننا غیر ایرانی و التصاقی بود. جالب است که به گفته دیاکونوف برای ماد که نامی نژادی و جغرافیایی است، نمی توان ریشه واضح از زبانهای ایرانی یافت و در جای دیگر ذکر می کند که %50 از نامهای خاص شناخته شده مادی ریشه ای غیر ایرانی دارد.
حال آقای دوست زاده که از عدم صداقت جناب قابوسی می نالد باید پاسخ دهد، چرا خود از چنین شیوه هایی استفاده می کند؟
آقای دوست زاده با درج متن انگلیسی اظهارنظر پروفسور پیتر گلدن در خصوص روند ترکیزاسیون آذربایجان، بدون توجه به متن اصلی، که آغاز این روند را از حدود 1700 سال پیش و از زمان هونها دانسته و سیر تکاملی آن را تا دوران صفویه ذکر نموده است. اما ایشان به شیوه ای رندانه مطلب را به گونه ای خلاصه نموده است که خواننده کم اطلاع گمان کند که این اتفاق در دوران صفویه اتفاق افتاده است. این خود نمونه دیگری از عدم صداقت نویسنده مقاله می باشد.