Anonym گرامی،
Anonymous
Anonym گرامی،
انگلیسیها برای پایان دادن به هرج و مرجی که سراسر ایران را فرا گرفته بود و برای جلوگیری از پیشروی روسیۀ تزاری و سپس شوروی، با به قدرت رسیدن رضاشاه موافقت کردند و بلافاصله با دولت تازه تأسیس شوروی در این باره به توافق رسیدند. توازن قوای دو قدرت بزرگ در ایران و منافع هریک از آنها ایجاب میکرد که ایران به سرنوشت عثمانی دچار
نشود. در این باره کتابهای تاریخی با ارزشی با استناد به اسناد و مدارک دست اول آن زمان نوشته شده است. اما این یک جنبۀ قضیه است. رضاشاه و اطرافیانش نیاز به یک الگو داشتند و از تجربۀ ترکیه بسیار تقلید کردند. من از تأمل کوتاه خانم ترابی این را فهمیدم. جنبههای دیکتاتورانۀ کمالیسم را روشنفکران برجستۀ ترک مانند «آلتوگ تانر آکچام» بیرحمانه نقد می کنند. شماها مثل اینکه کاسه داغ تر از آش شده اید. بحث پ کا کا بحث دیگری است. میبینید که روشنفکران کرد ترکیه، برخلاف افراطیون کرد ما، تروریسم این گروه را محکوم می کنند. بعضی کردهای ما نیز مانند بعضی ترک های ما کاسۀ داغتر از آش شدهاند. بنابراین، بهتر است همه چیز را با هم مخلوط نکنید. وگرنه، هیچ بحثی نمیتواند صورت بگیرد.