زبان فارسی یکی از زنجیرهای

زبان فارسی یکی از زنجیرهای زندان مردمان ایران است . کسی که بجز این نیمچه زبان به زبان دیگر مسلط نیست , محکوم به محدودیت فکری , دگماتیسم , و دوری از ادبیات و فرهنگ حقیقی بشری است . ادبیات این زبان , ۹۹% در وصف عقده های جنسی خیالی است . تمام شعر فارسی پر از ساقی , و می است , اما در زندگی حقیقی دیدن این ساقی ممکن نیست , و اگر لبی هم تر کنید , با شلاق جهالت تازیانه خواهید خورد . در این زبان , اسامی و واژهه های علمی معدل ندارند , اما برای همان دشنام دهها لغت میتوان یافت . همین گستردگی دشنام و فحش های زبان فارسی , شاخص کیفیت فرهنگی و زبانی ان است .