به سهیل: درست است شرایط

علت سرکوب جنبش میدان تقسیم و ترور اعضای پ.کا.کا در دفتر رسمی شان در پاریس هم همین بود. پایه های این دیکتاتوری ها لرزان است، آنها فاقد حمایت توده ای اند. دولت ترکیه نمی توانست و نمی تواند قدرت گیری کردها در ترکیه و منطقه را تحمل کند و به دنبال بهانه برای اعلام جنگ رسمی بود و هست. بنابراین نمی توان از نظر سیاسی و تاریخی نقش سرکوبگر و سرکوب شونده را در درگیریهای خونین و چه بسا بی حاصل و پوچ برای هر دو سو، یکی دید. مسئله ی اسرائیل و فلسطین اشغالی هم همین است. تا زمانی که اسرائیل دست از اشغال و شهرک سازی برندارد و موجودیت و هویت فلسطین را به رسمیت نشناسد، این چرخه ی خشونت متوقف نمی شود.
پیش کشیدن بحث "مقدس کردن تروریسم" در این میان، بسیار انحرافی، بی ربط و بی مفهوم است و پاسخی ندارد. کامنت گذارش حتی آنقدر مسئولیت و اخلاق و پرنسیپ ندارد که با یک نام و نشانی ظاهر شود و بعد انگ بزند.