Skip to main content

برای کاربرانی که کمی حساسیّت

برای کاربرانی که کمی حساسیّت
lachin

برای کاربرانی که کمی حساسیّت برای اعطای جایزه نوبل در « ادبیّات» به یک نویسنده ترک نشان میدهند تا حدی که اسم نویسنده را هم ترجمه می کنند و برای بنده هم می گویند ( به من چه ربطی دارد) ,بایستی یادآوری شود که این جایزه به ( موضوع کتاب) مربوط نمیشود. ادبیّات در یک جامعه ,« انشاء» نیست . ادبیّات نشانگر یک « فرهنگ» است.نویسنده اسکاتلندی ( جمیز کلمن) در یک کتاب مشهور ( چقدر دیر بود, چقدر دیر) زندگی یک شهروند مست گلاسگو را به خواننده گان نشان می دهد که صفحات این کتاب پر از رکیک ترین فحش های روزمره کارگران معادن ذغال سنگ و بار اندازان لنگرگاه « کلاید» است. ولی با این وجود این نویسنده با این کتاب توانست بزرگترین جایزه ادبی انگلستان را از آن خود بکند با وجود اینکه یکی از اعضای هئیّت تحریران شدیدترین انتقاد را بر این نویسنده وارد کرد. و اما در باره تجزیه طلبی... دو عامل اصلی که ایران را تجزیه

خواهند کرد یکی وجود جمهوری پارتاید استعمارگر داخلی اسلامی ایران است و دیگری مهمتر از آن, پان فارسیسم نهادینه در فرهنگ ایرانی است که بوق شیپور ( حقوق بشر کوروش) انسان ها را کر میکند ولی یک عرب و یا یک ترک موقعی که بحث بر سر تدریس به بزبان مادری میشود, انگ تجزیه طلبی , وطن فروش و ..... به آنان می چسبانند. و اما در باره دکتر براهنی....لازم دانستم که بگویم کسانی که با کار های ادبی و زندگی ایشان آشنائی ندارند لطفآ کامنت نگذارند. آن کاربری که به دکتر براهنی ( تجزیه طلب) ختاب میکند بایستی بداند که این شخص که کارش (( نویسنده گی)) است تنها با استفاده کردن از 3 کلمه ترکی در یکی از مقالاتشان, نه تنها به وسیله ساواک دستگیر شد بلکه زیر نظر مستقیم پرویز ثابتی , به بدترین نوع شکنجه ها هم متحمل گردید. آقای براهنی به جایزه «نوبل» احتیاج ندارد. پشت آقای براهنی یک فرهنگ دیرینه با جمعیّتی بیش از سی میلیون قرار دارد.