از صفحەی فیسبوکی سامان رسول
Anonymous
از صفحەی فیسبوکی سامان رسول پور بار کوردستان سوریه - ڕۆژئاوا
12 ساعت ·
تصویر عجیبی است. این جوان ها رفته بودند برای صلح برقصند. در قلب آنکارا. بیشترشان کردها و حامیان حقوق کردها بودند. رفته بودند به اردوغان بگویند: برای ماندن درقدرت، این کشور را به جهنم مبدل نکن. رفته بودند بگویند: کردها صلح می خواهند.کردها بعد از کشته شدن مبارزانشان، می رقصند. دست هایشان را در هوا تکان می دهند. پاهایشان را بر زمین می کوبند و میرقصند. رقص ِکردی، بازتاب ِ مقاومت، رزم و اتحاد است.
کُرد بدونِ رقص را هرگز نمی توان تصور کرد. این دست به دست هم دادن و این هارمونی و این پای کوبیدن، اولین ورودی به مختصات پر از درد و رنج ِ کرُد بودن است. اولین تمرین زندگی آنانی است که اگر قد کشیدند، ناگزیرند در میدانبزرگتری مقاومت را تجربه می کنند. مقاومتی که خود ِ زندگیست.اینبار اما این رقص جمعی، برای مبارزانی نیست که کشته شده