و باز هم ادامە ...چپ های بین الملل مانند آنچه درباره فلسطین و آمریکای لاتین انجام دادند، به حمایت و همبستگی از کُردها نپرداختند. شما معتقدید که این ناشی از این امر بوده که کُردها نتوانسته اند خود را به درستی معرفی کنند؟
این مشکل شما نیست بلکه مشکلِ چپ های غربی است که من از آن شرمسارم. بسیاری از چپ های اینجا غرق در کلیشه های خود می باشند. ضدیت با فاشیسم، مخالفت علیه واتیکان، .....
یک مثال جالب از راداوان کارادزیچ (سیاستمدار صربی بوسنیایی) شنیدم. در طول جنگ داخلی یوگوسلاوی، سارایوو در محاصره صربی ها بود، با فشار بسیار کمی [از جانب] غرب، یک گذرگاه بشردوستانه می توانست باز شود، اما غرب چنین درخواستی از صربی ها نکرد. خود کارادزیچ این را به من گفت. دوباره زمانی که اسلوونی و کروواسی از هم جدا شدند، چپ ها با آن مخالفت کردند: آنها گفتند: »اکنون زمان اتحاد است، چرا شما جدا می شوید؟»؛
من متوجه نمی شوم. غرب از کوزوو و چچن حمایت کرد. اما هیچ کس چیزی برای [حمایت از] کُردها نمی گوید. من فکر می کنم که شما بایستی جنبش های ژئوپولتیک جهانیِ پشت پرده این امر را تحلیل کنید. به عنوان کُردها، و من این را به عنوان خشونت بیان نمی کنم، شما بایستی بسیار ظالمانه بازی کنید. به این معنا که شما بایستی با قدرت ها علیه یکدیگر بازی کرده و به خوبی آنها را درک کنید.
اما نتیجه یک سیاست این چنینی در منطقه بر همه نمایان گشته است....... پناه جویان......
گوش کنید، برای من بزرگترین افتضاح سیاسی و اخلاقی این است: به خاور میانه نگاه کنید، حتی کشورهای اروپایی. به طور کلی سه نوع کشور وجود دارد: بسیار فقیر، ثروت متوسط و بسیار ثروتمند. پناهندجویان کجا قرار دارند؟ در کشورهای فقیر یا با ثروت متوسط.... یعنی کشورهایی مانند ترکیه، اردن و مصر. در هرکدام از این کشور ها بیشتر از یک میلیون پناهجو وجود دارد. در مقایسه با آنها اروپا کاملا ثروتمند است، و تعدادی پناهجو اینجا حضوردارند. در حالی که سیاست کشورهای بسیار ثروتمند عربستان سعودی، کویت و امارات متحده عربی «نه به پناهجو» است. این کشور ها حتی حق گفتن این را ندارند که «متاسفیم اما این جنگِ ما نیست». عربستان سعودی از نیروهای مخالف اسد حمایت می کند. این شرم آور است. همه برای منزوی کردن و تحریم اسرائیل آماده اند، اما در مورد تحت فشار گذاشتن ترکیه برای آنچه با کُردها انجام می دهد، چه؟ یا تحت فشار گذاشتن عربستان سعودی؟ عربستان سعودی بدون دفاع است، زیرا تنها یک کشور سنتی مسلمان نیست، به طریقی نماینده بانک های غربی است. معیشت آن از بانک ها می آید. به عبارت دیگر عربستان سعودی بدون بانک های غربی هیچ نیست و من حتی دوبی و سایرین را هم به شمار نمی آورم! اینها فقط کشورهایی ثروتمند نیستند بلکه سنی مذهب نیز می باشند. آنها بایستی به پناهجویان از سطح فرهنگی و مذهبی نیز نزدیک شوند.
کُردها یک رویا دارند، مدلی برای یک زندگی برابر: خود مدیریتی دموکراتیک....
برای من در این نقطه کُردها بسیار مهم هستند. اکنون قصد دارم به برخی چیزهایه کنایه داری بپردازم که بسیاری از مردم با آن موافق نیستند: من فکر میکنم که کردها نیاز دارند که نسخه دیگری از یهودیان در خاورمیانه باشند. یعنی نه ظالم یا متهاجم اما پویا و باز. میزان حساسیت کُردها می تواند نمونه ای باشد. خودمختاری کُردها امیدی بزرگ است.
انسان بایستی واقع بین باشد. در خاورمیانه یک بحران وجود دارد. از کجا و [توسط] چه کسی یک چیز جدید می تواند به وجود آید؟ من فکر میکنم که [موقعیت] کُردها یکی از جاهایی است که از آن چیز جدیدی به وجود می آید.
من همیشه دوستان عربم را که می گویند: «من از دموکراسی حمایت می کنم» را با این سوال مورد آزمایش قرار می دهم: شما درباره کُردها چگونه می اندیشید؟ شما می توانید با این [پرسش] آنها را بیازمایید. می توانم این را صراحتا بگویم: من می خواهم که همه چیز برای کُردها به خوبی پیش رفته و می خواهم آنها را (در روژآوا) ملاقات کنم؛ اما نمی دانم که چگونه این کار را به انجام برسانم. من واقعا خواستار اینم. و اینکه به ملاقات اوجالان بیرون از سلولش بروم.