شوربختانه جناب بهنام در بحث

شوربختانه جناب بهنام در بحث دگرگون کردن الفبای ترکی و یا فارسی شرکت نکردند. چون وی در این حوضه تحصیل کرده اند، نظر ایشان میتواند راهگشای یک بحث متودیک باشد. من تا حدودی نسبت به خط فارسی نستالژی دارم ولی بهیچ وجه در برابر تغیر خط فارسی دگماتیگ نمی اندیشم. اینکه در زبان فارسی کمبودهائی وجود دارد، شکی نیست. نمونه اش ضمیر شخصی «او»است. در کتابهای داستان به این ضمیر بسیار برخورد میشود اما بسادگی نمیتوان تشخیص داد که « او » زن است یا مرد. در صورتیکه در زبانهای اروپایی ضمایر شخصی مادینه و نرینه بخوبی قابل تفکیک هستند. مثال خوبی هم آقای صفوی زده. جناب صفوی میگوید که « کَرَم» « کِرِم» «کُرُم» « کَرَم»، بمعنی کر هستم.