خانم ترابى عزيز صريح صحبت كردن با عصبى و خشمناك صحبت كردن فرق مى كند،اخلاق را نمى توان به كسى آموخت،وانگهى مشكل نه در اخلاق كه در ناتوانى در كنترل خشم است،اخلاق در مرحله دوم آموختن است،مشكل زمانه و منطقه ما ناتوانى مان در مهار كردن خشم مان است،شما چه وقتى كه به پان ايرانيستها حمله مى كرديد خشم تان را كنترل نمى كرديد و حالا چه به ناسيوناليستهاى ترك حمله مى كنيد قادر به جلوگيرى خشم تان هستيد،انتقاد شما در مضمون حمله است.امروز با قلم،فردا با اسلحه!
در ضمن من زولفعلى بعضى وقتها بندرت كامنت مى نويسم،اگر با اسم خودم كه رضا هست هم كامنت بنويسم شما من را نمى شناسيد وانگهى در همه جاى جهان نوشته را وقتى علنى كردند،خواننده مى تواند از آن انتقاد بكند چه به اسم خودش و چه مستعار و نويسنده هم مختار است جوابش را بدهد يا ندهد!در واقع كامنت براى هدايت نويسنده نوشته نمى شود بيشتر براى قضاوت خواننده است
البته مى دانم بحث هايى در كامنت گذارى ها است و شما مخالف كامنت گذاريها بوديد و من نظرى در اين باره ندارم چه آنكه عادت كرده ايم به سكوت و محروميت از كامنت هم دردى بر دردمان اضافه نمى كند بجز اينكه كمى از وقتمان را بهتر استفاده مى كنيم!