کاربر گرامی آرزوی مرگ.....(( اگرروزی با مرگ روبرو شوم که میشوم مهم نیست. مهم این است که مرگ و یا زندگی من چه اثری بر روی زندگی دیگران داشته باشد... ماهی سیاه کوچلو))... دوست عزیز... فرار از مشکلات زندگی , مشکلات را حل نمی کند. بایستی با مشکلات روبرو شد و راه حلی پیدا کرد. جامعه ایران به آن حدّ انفجار ( تونسی) نرسیده است که با یک خودسوزی یک شخص کاسب , سونامی حق طلبانه استقلال-آزادی-عدالت را در دنیای عرب به جریان بیاندازد. مشکل شما عین مشکل هزاران ایرانی و مثل میلیون ها اولین مهاجرهای ایرانی بعد از انقلاب به کشورهای بیگانه است. کسانی که خیال میکنند مهاجر های ایرانی در «فرنگستان» نشسته بوقلمون های سرخ کرده همراه با شامپاین فرانسوی و ویسکی ها اسکاتلندی همراه با ماهی های سرخ کرده میل می فرمایند , در دنیای فانتزی زندگی می کنند. تازه اگر ( راسیست بازی های ) این اقایان را هم در نظر بگیریم مشکل
ترسم آزاد نسازد ز قفس صیّادم....
آنقدر که ره باغ رود از یادم....
بس که ماندم ز قفس رنگ گل از یادم رفت....
گر چه با عشق گل از مادر گیتی زادم....