به آنان که با شعار ببخش و

به آنان که با شعار ببخش و فراموش کن, برای حفظ دیکتاتوری قرون وسطایی نماینده خدا برکشورمان ایران پستان به تنور می چسبانند.

تقدیم به آنان که گفتند نه

به دنبال چه می گردند این کمتر ز انسان ها
که دنیا غرق خون کردند، صد رحمت به حیوان ها

خزان فصل تباهی و بهاران فصل رستن ها
خزان را لاله گون کردند این کمتر ز حیوان ها

بشر در راه انسان گشتن از پیکار لبریز است
و زین پیکار جان فرسا نیاسایند انسان ها

من از دشواری و سر سختی این راه دانستم
که انسان را زر و قدرت برد مادون حیوان ها

تو گر مرد رهی با من ز رنج راه کمتر گو
که من با همرهان بستم به خون خویش پیمان ها

بشرآدم نمی گردد بدون عشق ورزیدن
ز وصل شمع و پروانه توان بنوشت دیوان ها

من ازعشقی سخن گویم که عاشق را بسوزاند
نه آن عشقی که پرپر میکند گل را به بستان ها