رضا براهنی تجزیه طلب چپی
Anonymous
رضا براهنی تجزیه طلب چپی مدافع فاشیسم شیعه. بخوانید و داروی کننید.
رضا براهنی:از جمهوری اسلامی دلخور نیستم
cafe35anj.blogspot.com ۴۹۰ کلیک
thumbnail چهار دهه پیش، رضا براهنی (نمونه‌ی روشنفکران انقلابی ایرانی) در مبارزه با شاه و رژیم پهلوی، و در ستایش انقلاب اسلامی و رهبرش آیت‌الله خمینی، نامه‌ها و مقاله‌ها نوشت، و حالا هم از آن‌چه نوشته پشیمان نیست. صادقانه می‌گوید از شرایط موجود و از جمهوری اسلامی اصلاً گلایه ندارد: «در حال حاضر، چند کتاب من در ایران و در همین دولت اجازه‌ی انتشار گرفته و به راحتی منتشر می‌شود و من از این بابت خوشحال ام. حتا در دورانی که من در ایران بودم و سوءتفاهماتی پیش آمد و مدتی بازداشت بودم، خیلی با احترام با من رفتار کردند، هم دولت وقت و هم بازجوی من. ایشان وقتی وارد سلول من شدند خیلی با احترام رفتار کردند و من هم خیلی راحت حرف زدم، به دلیل این که چیز مخفی نداشتم و حرف زدن‌ها بسیار مفید واقع شد. من در دوره‌ی جمهوری اسلامی نه مورد توهین قرار گرفتم و نه شکنجه شدم، در حالی که در دوران پهلوی انواع مختلف شکنجه‌ها را تجربه کردم و انواع مختلف توهین‌ها به من شد و من هم از حکومت پهلوی انتقامی گرفتم که آن انتقام در سقوط شاه تأثیر داشت. فقط کتاب «چاه به چاه» ام نبود که علیه حکومت جبار شاه نوشتم بلکه مقاله‌ای علیه این حکومت ابله در نیویورک‌تایمز منتشر کردم که شاه دچار استیصال شده بود، و اشخاصی که هم به او و هم به من نزدیک بودند به من می‌گفتند تو کاری کرده‌ای که شاه از تو وحشت می‌کند، در حالی که من کار خاصی نکرده بودم و فقط پنج شش مقاله علیه او نوشته بودم و توضیح داده بودم بر سر ملت ما چه آورده بود، و نوام چامسکی با خواندن مقالات من دنباله‌ی کار را گرفت و بسیار تأثیر‌گذار ظاهر شد. من در نیویورک‌تایمز و واشنگتن‌پست مقاله می‌نوشتم و پدر این حکومت منفور را به نوبه‌ی خودم در می‌آوردم، در حالی که به هیچ وجه چنین مسئله‌ای با جمهوری اسلامی نداشتم و این حکومت در کمال احترام با من برخورد کرد که هرگز فراموش نمی‌کنم.»
cafe35anj.blogspot.com ۴۹۰ کلیک
thumbnail چهار دهه پیش، رضا براهنی (نمونه‌ی روشنفکران انقلابی ایرانی) در مبارزه با شاه و رژیم پهلوی، و در ستایش انقلاب اسلامی و رهبرش آیت‌الله خمینی، نامه‌ها و مقاله‌ها نوشت، و حالا هم از آن‌چه نوشته پشیمان نیست. صادقانه می‌گوید از شرایط موجود و از جمهوری اسلامی اصلاً گلایه ندارد: «در حال حاضر، چند کتاب من در ایران و در همین دولت اجازه‌ی انتشار گرفته و به راحتی منتشر می‌شود و من از این بابت خوشحال ام. حتا در دورانی که من در ایران بودم و سوءتفاهماتی پیش آمد و مدتی بازداشت بودم، خیلی با احترام با من رفتار کردند، هم دولت وقت و هم بازجوی من. ایشان وقتی وارد سلول من شدند خیلی با احترام رفتار کردند و من هم خیلی راحت حرف زدم، به دلیل این که چیز مخفی نداشتم و حرف زدن‌ها بسیار مفید واقع شد. من در دوره‌ی جمهوری اسلامی نه مورد توهین قرار گرفتم و نه شکنجه شدم، در حالی که در دوران پهلوی انواع مختلف شکنجه‌ها را تجربه کردم و انواع مختلف توهین‌ها به من شد و من هم از حکومت پهلوی انتقامی گرفتم که آن انتقام در سقوط شاه تأثیر داشت. فقط کتاب «چاه به چاه» ام نبود که علیه حکومت جبار شاه نوشتم بلکه مقاله‌ای علیه این حکومت ابله در نیویورک‌تایمز منتشر کردم که شاه دچار استیصال شده بود، و اشخاصی که هم به او و هم به من نزدیک بودند به من می‌گفتند تو کاری کرده‌ای که شاه از تو وحشت می‌کند، در حالی که من کار خاصی نکرده بودم و فقط پنج شش مقاله علیه او نوشته بودم و توضیح داده بودم بر سر ملت ما چه آورده بود، و نوام چامسکی با خواندن مقالات من دنباله‌ی کار را گرفت و بسیار تأثیر‌گذار ظاهر شد. من در نیویورک‌تایمز و واشنگتن‌پست مقاله می‌نوشتم و پدر این حکومت منفور را به نوبه‌ی خودم در می‌آوردم، در حالی که به هیچ وجه چنین مسئله‌ای با جمهوری اسلامی نداشتم و این حکومت در کمال احترام با من برخورد کرد که هرگز فراموش نمی‌کنم.»