بنده نمیدانم این آقا و یا

بنده نمیدانم این آقا و یا خانم م. ف سخن اسم مستعار است یا قلابی. فرد است یا یک دستگاه حکومتی و غیر حکومتی. اما با نیم با نگاهی به نوشته حضرت سخن بخوبی می توان رد پای عامدانه « محکوم نکردن این جنایت » را در جای جای آن دید. به یقین اشتباهی در کار نبوده , بلکه قضیه کاملا عامدانه و آگاهانه است. سخن آنکه مبادا خدای نکرده « وزارتی ها نان اشان را آجر کرده و این دستگاه ایاب و ذهاب برای گل دادن باغچه و گلدان و سفره هایی را که از خون مردم ایران رنگین شده را جمع نمایند. قربون بر سر این قبری که روضه می خوانی, مرده ای نخوابیده. دست شما یان رو شده و از اساس معلوم است که .... مردم ایران به همراه مجاهدین همت کرده اند تا ریش و ریشه آخوندها و تمامی ایادی آشکار و پنهان آنان را ولو با چنگ و دندان و ناخن هم که شده , بسوزانند. و یقینا چنین خواد شد این جبر تاریخ است.