مروز که به صحنه اجتماعی و

امروز که به صحنه اجتماعی و سینمای ایران نگاه می کنیم ، می شود شجاعت این زن هنرمند را در یافت ، جمهوری اسلامی با تهدید و حقه های زیاد توانست او را خانه نشین کند تا جایی که او نتواند از سابقه هنری خود دفاع نماید، امروز میلیونها ایرانی در داخل و خارج کشور ، تمایلی به سینمای ایران ندارند. مردم ترجیح می دهند بجای سینمایی که در ان زن و شوهر در داخل خانه با چادر و چارقد در دو اتاق جداگانه بخوابند و اجازه ندارند حتی دست همو بگیرند ، چه برسد برقصند و شاد باشند . آنان بسوی فیلم ها و سریال های ترکی که کپی همان فیلم هایی بود که چهل سال پیش از این در سینمای ایران روی پرده سینما می رفت . یاد و نام فرزوان همواره در تاریخ سینمای ایران زنده است.