رشیدی قادی گرامی! انسان تعجب

عذر خواهی از محضر ملت تشریف آزربایجان، از این پس! چطور میخواهی به چشمان میلیونها مردم آرزبایجان نگاه کنی، و آنان را هموطن بنامی؟ آیا بیش از سه دهه درغربیت زیستن و سختهای روزگار را تحمل کردن، و برای آزادی مبارزه کردن معنایش این است، که اگر کم آوردی، به مشاهیر، قهرمانان و آزادی خواهان ملت آزربایجان گیر دهی؟ و هرچه دهنت بیاید. نثارشان بکنی؟! فکر میکنی اینان بی صاحبند که شما و امثال شماها هر چه دهنتان بیاد نثاراین قهرمانان بکنید؟ .... اگر چنین ادامه دهی شما نیزدیر یا زود، درادبیات، دراشعار و داستانها، و قصه های شعرا و نویسندگان ملت آزربایجان بعنوان هتاک و دشمن ازرشهای انسانی بایگانی خواهی شد. این چند کلمه را بطور دوستانه بمحضرت عرض میکنم که حساب دستت باشد. آزربایحان شاعران و نویسندگان و هنرمندان با استعداد و هوشیاری دارد. .... انسانهائی که در صدد کسب حقئوق انسانی، ملی مدنی، زبانی فرهنگی وحق تعیین سرنوشت خویش هستند. عاقبت با پشیمانی دم فرو بست. جناب رشیدی قادی گرامی! پانفارس عزیز! اگر شما فکر میکنی با خالی کردن عقده های شخصی ات، برروی نویسندگان، شعرا، متفکرین و آزادیخواهان مردم آزربایجان چیزی جز پشیمانی نصیبت خواهد شد، کاملا در اشتباهی. این را بطور خصوصی و دوستانه بمحضرت عرض میکنم. امیدوارم بخاطراین سخنان رک از من نرنجی!