همسویی سیستم فاشیستی ایران در

اما در این میان سوسیال شوونیستهایی چون نظریان که در این ماجرا همسویی خود را با جریانات کیهان شریعتمداری هم نشان دادند با چسباندن مبارزات مردم آزربایجان برای رهایی خویش به تورکیه و شعرخوانی هایشان با استناد به وحشت اروپا از عثمانیها میخواهند هنوز هویت سوسیال شوونیسمی خود را لاپوشانی کنند. اما این دیگر ممکن نیست. همانطور که قبلا هم نوشتم ایشان باید به سووالات واقعی که ازشان شده پاسخ گویند نه اینکه به سووالات خود ساخته و جوابهای کلیشه ای.
ایشان باید جواب اینکه آیا ارمنستان یک چهارم خاک آزربایجان را اشغال کرده تاییید میکننند یا نه را بدهند؟ جواب بدهند از قتل های داشناکها در خاک آزربایجان و بریدن سینه های مادران آزربایجانی و تجاوز و قتل آنها دفاع میکنند یا نه؟ مساله حاکمان مرتجع حاکم بر منطقه نیست مساله مواضع مدعیان مثلا سوسیالیست هست که از افشای واقعیتهای ارمنیان داشناک و بعضا مثلا سوسیالیست با سران حاکم بر جمهوری اسلامیست. خواست سرکوب جنبش حق طلبانه آزربایجانیها از جانب رهبران ارمنی در ایران را باید محکوم کرد. آیا نظریان هم این جرات را دارد؟
سووالات بیشتر را بعدا میشود طرح کرد.