اگر شاعری در هزار سال پیش

دارمت پیام
ای امام
که زبان خاکیانم و رسول رنج
بر توام درود بر توام سلام
آمدی
خوش آمدی، پیش پای توست ای خجسته ای که خلق
می‌کند قیام
حق ما بگیر
داد ما برس
تیغ برکشیده را نکن به خیره در نیام
حالیا که می‌رود سمند دولتت، بران!
حالیا که تیغ دشنه تو می‌برد
بزن) لذت بردید ؟ به افتخار شیطان بزطا هم بخوانیم (


الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم
والا پیامدار، محمد!

گفتی که یک دیار

هرگز به ظلم و جور

نمی‌ماند برپا و استوار

هرگز.. هرگز

آنگاه تمثیل‌وار

کشیدی عبای وحدت

بر سر پاکان روزگار

والا پیامدار، محمد

در تنگ پر‌تبرک آن نازنین عبا

دیرینه، ای محمد

جا هست بیش و کم آزاده را

که تیغ کشیده‌ست بر ستم)


-