منم با بک خرمدین از آذربایجان

کی گفته گیلکی ملت هست ,کی گفته بختیاری ملت .یک شکری را روسها خوردن و نا دانایان هم آنرا رواج دادند که ملت دربند و یا خلق های تحت ستم و شما نادانان ترک ان را ادامه می دهید بخدا ما به شما می خندیم .نهصد سال پدر مارو در آورده ید خیانت نبوده که نکرده باشید ملک اباد ایران رو خراب کرده اید وطن فروشی هم که نگوکه چه ننگ آور بوده اید شما ترکان مهاجم اون تعداد که به ملت خدمت کردند آذری بوده اند. برو یک سری به زاهدان سیستان و بلوچستان برو کرمان شهر های جنوب ایران بعد شکر خوری بفرماید خلق تحت ستم. 50 روز پس از كودتاي ژنرال رضاخان پهلوي دولت مسكو با عجله، تمامي نواحي وابسته به امپراتوري روسيه در منطقه «فرارود» ازجمله نواحي تاجيک نشين و پارسي زبان اين منطقه را «تركستان و در افواه، معروف به ترکستان روسيه» اعلام كرد. در دوران حکومت هاي اسلامي دمشق و بغداد، آن منطقه به علاوه افغانستان شمالي و غربي امروز و خراسان ايران کلا «خراسان» خوانده مي شد که شهرهاي مهم آن عبارت بودند از خجند ، سمرقند، بخارا، مرو، بلخ، توس (مشهد)، هرات، خوارزم و نيشابور. [در نيمه قرن بيستم، روزنامه هاي لندن و پاريس دو روز پس از اقدام مسکو به نامگذاري ترکستان نوشتند كه بيم از بيداري ناسيوناليسم ايراني و تلاش احتمالي دولت تهران براي اعمال نفوذ و تحريك در اين مناطق و جداكردن آنها از امپراتوري بلشويكي تازه تاسيس روسيه سبب شده بود كه حكومت مسكو عجولانه اين تصميم را بگيرد كه در دهه هاي بعد و در چارچوب اتحاد شوروي، اين منطقه با ترسيم خطوط! و بدون توجه به واقعيت هاي تاريخي، به چند جمهوري تقسيم شد. در آن تقسيم بنديهاي بلشويكي، شهرهاي پارسي نشين بخارا و سمرقند به جاي تاجيكستان، به ازبكستان و مرو به تركمنستان داده شدند!. اوايل دهه 1990 هركدام از اين جمهوري ها با همان مرزبندي اعلام استقلال كردند كه از اين زمان در اين منطقه برخي معارضات نژادي و فرهنگي مشاهده شده است و بعضا خونين. روس ها در قرن نوزدهم بستگي هاي منطقه فرارود (آسياي ميانه) را كه به صورت «خان نشين» بود با ايران قطع كردند و ضمن سازش با دولت لندن، رود جيحون (آمودريا) را در آن ناحيه، خط فاصل مناطق نفوذ انگلستان و روسيه قراردادند. روس ها آخرين منطقه اي را که از ايران جدا کردند، سرخس و اشک آباد بود. از دهه آخر قرن بيستم تلاشهايي براي تقويت وحدت فرهنگي اقوام ايراني از هند، پاکستان، افغانستان، ايران، منطقه فرارود، قفقاز تا مناطق کُردنشين و ... آغاز شده و موفقيت هايي کسب کرده است. برخي از مورخان «امامعلي رحمان» را پرچمدار اين تلاش نوشته اند که اخيرا در اين زمينه به تلاش هاي احمدي نژاد و چند ايراني و تاجيک و کُرد عراقي هم توجه شده و «نوروز» و فردوسي دو عامل از عوامل اين وحدت قرارگرفته است. این آواره های از بی کسی به هر کی میگن عمو پسر خاله و عمه دیر آمدن زود هم میخوان برن. حال با میل خود میتوانید بروید ترکستان ساخت سرورتان اینجا ایران است و من هم یک آذربایجانی انشالله خومان شما را تا ترکستان بدرقه میکنیم .