جناب حسن جداری! با سلامهای دوستانه خواستم نکته ای را به محضرت برسانم، حافظ اگر چه از نظر تباری تورک است و از شاهزاده گان ترک آزربایجان بود که از آنجا به اصفهان و از اصفهان بهمراه خانواده اش در شیراز اقامت گزید. اما حافظ نیز در مدح شاهان تورک از جمله سلطان سنجر و برای شاه تورک شاه شجاع با چاپلوسی تمام قصیده سروده است. در این خصوص رجوع کنید به دیوان حافظ. لازم به ذکر است، که حتا خود سعدی نیز در مدح شاهان و سلاطین تورک اشعار زیادی سروده است، ولی پانفارسها آنها را از انظار پنهان میکنند، تا جلوی آبرو ریزی بیش ازحد را بگیرند. زیرا چاپلوسی آقای فردوسی در دربارشاهان تورک مثل سلطان محمود غزنوی برایشان کافی است. حافظ که مثل اغلب شعرای تورک، مثل شهریار و صائب تبریزی، و نظامی گنجه ای به زبان فارسی نیز شعر گفته است، در حسرت زادگاه آبا و اجدای خود سرزمین آزربایجان چنین می گوید:
بوسه زن بر خاک آن وادی و مشگین نفس
منزل سلمی که بادش هر دم ازما صد سلام
پر صدای ساربانان بینی و بانگ جرس
محمل جانان ببوس آنکه بزاری عرضه دار
کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس
منکه قول ناصحان را خواندمی قول رباب
قوشمالی دیدم از هجران که اینم پند بس
پس میبینیم حافظ نیزاز نظر تباری تورک است. چنانکه میگوید:
اگر آن تورک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را.
اگر دقت کرده باشیم هم سمرقند و هم بخارا از شهرهای قدیمی و مهم تورکان است که مرکزعلم و دانش آیای مرکزی بشمار می آید. که از معماری کم نظیر بر خوردارند!