Skip to main content

منم با بک خرمدین ازآذربایجان

منم با بک خرمدین ازآذربایجان
Anonymous

منم با بک خرمدین ازآذربایجان:آی ای قربونه خندت شبیه خنده های آدولف هیتلر می مونه آقا گرگه خاکستری" لوایی" این حکایت سیب زمینی بی رگه و ریشه کل الجمعین شما ترکان بی هویت است. اشغالگر سرزمین کردها باید به کردان پس داده شود و یا آنان را بشکل معقول در حکومت راه داد.شما مهاجمین ترک از راه دور هرچه مدنیت بوده با خاک یکسان کرده اید از وقاحت بی حد تجاوز خواهیتان میخواین مثلا ارامنه شما متجا وزین را روی سرشان بگذارند و حلوا حلوا کنند.عجب روی دارید برای خودتان مندیل خیال درست کردید. برای هربی اصل و نسبی این چیز ها رو تعریف و فریب شان بدهی ما ایرانیان آذربایجانی نمی توانی فریب بدهی .ترکیه بی هویت همانند پاکستان بی هویت باید انسانی تر عمل کند. شما ترکان برای اینکه رگ و ریشه اتان جستجو کنید بخوانید و در یابید و بدانید با کی طرف هستید با یک ملت همانند کوه پرونده تک تک کوتوله های رو داریم.

باید بدانید که تمام لشکر کشی ها دفاع پرهیز از جنگ بوده فلسفه فلسفه تجارت جهانی بوده و کشت گشتاری در کار یا در آگندای کوروش نبوده .بار دوم انگلیس با اختراع ماشین چاپ و رادیو با شعارارتقاء دانش و رفاه به کولو لیا نیسم و جنگ جهانی اول و دوم ختم شد و سومین بار با لیبرالیسم مارگارت تاچر گلوبالیسم است اینتر نت با شعار ارتقاء دانش و رفاه که خدا آخر عاقبت ما رو بخیر کنه.جاده ابریشم از چین که نام کشور چین را ایران بر گزیده این جاده تا روم ادامه دشت و در مسیر کاروانسراها بست های ارتباطی و صدها مورد مدنی از عصر ان زمان است .
روزی که «اِزمیر» یک بندر ایران در دریای اژه بود. کوروش بزرگ در لشکرکشی سال 545 پیش از میلاد، به عمر دولت لیدی (آناتولیای غربی) پایان داد و به این ترتیب تمامی آناتولیا (ترکیه امروز) به تصرف ایران درآمد. شهر بندری اِزمیر که ساکنانش یونانی زبان بودند در ماه می این سال وارد قلمرو ایران شد. همه این سرزمین تا سال 333 پیش از میلاد بخشی از قلمرو ایران را تشکیل می داد و توسط ساتراپ های ایرانی اداره می شد. اسکندر مقدونی پس از دو پیروزی نظامی بر ایران در نبرد گرانیکوس (در 23 ماه مي سال 334 پيش از ميلاد) و نبرد ایسوس (18 ماه بعد و در 5 نوامبر 333 پیش از میلاد)، این مناطق را متصرف شد. این مناطق پس از انهدام سلوکی ها (جانشینان اسکندر) به دست اشکانیان ایرانی (پارتیان = خراسانیان)، دوباره از آن ایرانیان شدند. رومیان بعدا و پس از تصرف یونان با امپراتوری ایران همسایه شدند و ازمیر و مناطق ساحلی آناتولیا تا پایان عصر ساسانیان به مدت هشت قرن میان روم و ایران دست به دست می شدند و صحنه نبردهای نظامی و مبارزات سیاسی دو ابرقدرت وقت بودند. یونانیان اِزمیر را که اینک 2 میلیون و ششصدهزار جمعیت دارد (با حومه اش چهار میلیون) «سمورینا»، رومیان «سمیرینا» و سایر اروپاییان به اقتباس از رومیان «اسمیرنا» می نامیدند که عثمانی ها «ازمیر» تلفظ کردند ولی جهان غرب آن را تا 28 مارس 1930 همچنان «اسمیرنا» می نوشت . برای این است که از ترکان ترکیه میپرسین اصل ونسب را ? کردی ایرانی و و و خود را می خوا نند و با ترکیه به نوعی بیگانه گی دارند. هنوز هم به سیب زمینی میگین هویچ به هو یچ میگین خیار امیدوارم واقع بین باشی .