تا به حال کسی نشنیده بود که

از مشکلات بیشماری است که خلق ستمدیده آذربایجان درحال حاضر با آنها روبرو می باشد . آقای آذری سیسی تا مغز استخوان شوونیست، مشکل خلق آذربایجان این نیست که زردشت در این خطه زائیده شده یا در سرزمین دیگری به دنیا آمده است .اگر از لحاظ تاریخی برخورد کنیم زردشت، یک شخصیت تاریخی نیست .همانگونه که موسی و عیسی شخصیت های تاریخی نمیباشند. برای میلیونها آذربایجانی محروم و ستمدیده که اینک در چنگ انواع و اقسام محرومیت ها اسیر میباشند ، گذشته افسانه ای اختراعی ذهن امثال شما شوونیست ها در باره گذشته این خطه، کوچک ترین سودی در بر ندارد. این افسانه بافی های شوونیستی و ارتجاعی ،نه تنها دردی از دردهای بیشمار خلق آذربایجانرا درمان نمی کند بلکه زنجیر اسارت را بر دست و پای این خلق ستمدیده،، محکم تر می سازد. این تبلیغات شوونیستی که بر پایه برتری طلبی قومی و نژاد پرستی ساخته شده است، به خلق آذربایجان می گوید بدان و آگاه باش که زبان اصلی تو زبان تر کی که امروز تو با آن تکلم میکنی، نیست این، یک زبان بیگانه ای است که یا زور و قلدری توسط اقوام مهاجم ترک بر تو تحمیل شده است ! تو به نژاد خالص آریائی تعلق داری و سرزمین ایران ویجه در حقیقت همان آذربایجان، مهد زردشت است! . با این افسانه ها 90 سال تمام است زبان فارسی را بر خلق آذربایجان تحمیل کرده و انواع ستم ها و تخقیر های ملی را بر اهالی ترک زبان آذربایجان، روا داشته اند. در مقاله آذری " نگذارید اشک اهورامزدا خشک شود" نه تنها مسبب اصلی خشک شدن دریاچه اورمیه معرفی نمی شود، نه تنها کوچک ترین صحبتی در باره تبه کاریها و خیانت های رژیم ارتجاعی و شونیست جمهوری اسلامی به میان نمی آید، بلکه نویسنده از مسئولین رژیم ضد مردمی جمهوری اسلامی که مسبب اصلی خشک شدن دریاچه اورمیه و علت اصلی تیره روزی و فقر و فلاکنت کلیه اهالی کشور و از آنجمله خلق آذربایجان میباشند، برای نجات دریاچه خشک شده، طلب استمداد می کند! آذری سیسی در مقاله خود، چنین می نویسد:" حال مردم ایران از مسئولین انتظار دارند که نگذارند اشک اهورا مزدا خشک شود."(!!!) قابل تصور نیست که آقای آذری سیسی، پس از 37 سال سلطه جنایت کارانه و عوام فریبانه رژیم جمهوری اسلامی، هنوز ماهیت ضد مردمی این رژیم را نه شناسد! بی جهت نیست که مقاله " اشک اهورا مزدا!" بدون کسر و کاست در سایت " آذری ها" که سایتی کاملا وابسته به رژیم می باشد، درج شده است. به نظر من، صمیمیت و صداقت هر صاحب نظری که در باره مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران مطلب می نویسد، زمانی آشکار میشوذ که وی نسبت به رژیم مرتجع و دروغ پردازی که در این کشور حاکم است ، موضع قاطع داشته باشد. یک نویسنده مردمی هرگز از مسئولین رژیم که دست همه شان تا مرفق به خون توده های ستمدیده آغشته است، عناصر شیاد و تبه کاری که مسبب اصلی همه مشکلات و تیره روزیهای خلق ستمدیده آذربایجان و دیگر خلق های ایران هستند، برای حل مشکلات عدیده اقتصادی و سیاسی، طلب یاری نمی کند. تا رژیم جمهوری اسلامی به دست توده ها سرنگون نشده است ، نه خشکی دریاچه اورمیه از بین خواهد رفت و نه دروضع وخیم معیشتی توده ها ی محروم و زخمتکش ایران،کوچک ترین بهبودی حاصل خواهد گردید . چاره توده ها تنها و تنها، مبارزه بی امان در جهت سرنگونی سلطه پوشالی این رژِیم غارتگر و ارتجاعی میباشد.