امیدوارم مدیریت سایت در نشر کامنتها ملاحظه احترام نگارنده بکند! چون طبق معمول افراد معلوم حال شروع به توهین خواهند کرد!
این نقشه اگر واقعا حقیقی باشد و خواست کردها، واویلاست. همین نقشه بسیاری از اتنکها(قومیت)ی منطقه را به تعارض با کردها وادار میکند. ایکاش کردها واقع گرایی پیشه کنند و دنبال چنین نقشه هایی نروند.
رژیم سکولاردیکتاور اسد و اقلیت علوی و شیعه طرفدارش، منتظر اختلاف و چند دستگی درمیان دموکراسی خواهان سوریایی هستند.
هرچند بارها در این باره بحث شده، ولی واقعیت اینست، در پی وقایع تارخی، انسجام ارضی-قومی د رمنطقه آسیای غربی، بهم ریخته است. هرچند مناطق تمرکز اتنیک و قومی هست، ولی پراکندگی و حضور اقلیتها در میان مناطق قومی است. تقسیمات استعماری و تاریخی کشورها مزید بر علل فوق است که منطقه آبستن فجایع بیشتر ناشی از درگیری قومی و مذهبی میکند. راه حل چیست؟
صداقت و همکاری مراجع قومی و مذهبی و پذیرفتن واقعیت موارد فوق الذکر، منطقه از باتلاق طولانی درگیری و نزاع رهایی خواهد بخشید.
دموکراسی فدرالی راه حل میانی و کم هزینه تر است. دگرگونی این مرزهای مصنوعی و نابخردانه فعلی شاید در قالب ایده الیسم، بهترین گزینه باشد ولی در عمل بسیار دشوار و پرخطر است و ناچار وقع جنگ و نسل کشی و پاک سازی قومی وسیعی منجر خواهد شد. توزیع جغرافیایی نامناسب منابع ثروت طبیعی و دسترسی به ابهای آزاد، همواره محرومان تحریک به دست درازی به مناطق برخودارتر خواهد کرد.
همین نقشه تخیلی کردستان بزرگ، حاکی از از وجود نیاز به دسترسی به آبهای آزاد بین المللی است و در واقع پان کردیسم خود را در تنگنای ژئوپولتیک میبیند!
ولی ای برادران و خواهران انسانی در منطقه مشترک ما، نبرد برای کسب حقوق قومی و اتنیک ما و شما تا زمانی موجه است که در چاچوب اخلاق و بدیهات حقوق بشری باشد و آن هم در بازه زمانی کوتاه منتج به نتیجه. اما اکنون این نبردها و کارزاها وارد دوران مزن و فرسایشی میان نسلی شده و موجب اتلاف منابع مادی و انسانی و از دست دادن فرصتهای زیست نسل بشری شده است.
بایست به معضلات هر چه سریعتر پایان اده شود.
اولین گام سازگار شدن با واقیات و انعطاف است. هر چند ایده ال های خواست های قومی و مذهبی قابل احترام است، ولی دیگر درگیریها از حد تحمل نسل بشری گذشته، درد مزمن را با تکانه های خارت بار تجزیه و دست درازی به محدوده های قومی و مذهبی دیگران قابل درمان نیست.
راه حل معقول تر و سهل وصول تر همین دموکراسی فدرالی است البته با صداقت و خواست واقعی و نه ترفندی و حقه ای برای گذار به تجزیه یا دیکتاتوری!
میشود به مدلهای بومی سازی شده شبیه به مدل سوئیسی فکر کرد و در کنار ایجاد اتحادیه منطقه مثل اتحادیه اروپا.
شهرستانها/کانتونهای خودمختار در قالب هماهنگ کننده شوراهای استانی و در چارچوب مرزهای فعلی.
ایجاد اتحادیه منطقه ای و رفتن به سمت برچیدن مرزهای مصنوعی و دست ساخت استعمارگران خارج منطقه و ایجاد ارتباط میام مردمان دو سوی مرزها.
دموکراسی فدرالی که البته چاشنی سکولار هم بشود بهتر است، تا مداخلات قومی و مذهبی کم شود و مردمان به چند دستگی و نزاع احمقانه نکشاند.
دموکراسی فدرالی ترجیحا مدل شهرستانی/کانتونی با حفظ هماهنگ کننده استان و در چارچوب مرزهای فعلی کشورها در کنار مکمل اتحادیه منطقه ای فراگیر پیشنهاد راه حل نهایی معضلات فعلی منطقه است.