در پاسخ بد خواهان ا ززبان

در نشست هم اندیشی که بین تعداد کثیری از نخبگان آذری در دانشگاه تهران برگزار شد، سخنران‌ها نسبت به شکل گیری نوعی از وندالیسم قومی در آذربایجان و بی توجهی مسئولان فرهنگی و سیاسی به روند واگرایی قومی هشدار دادند. در روز 22 اردیبهشت دانشکده ادبیات دانشگاه تهران میزبان گروهی از فعالان جامعه مدنی اعم دانشجویان، اساتید دانشگاه و نویسندگان و فرهنگیان آذربایجانی بود که به گفته خودشان با محوریت ایران و جهت بررسی نگرانی های موجود در خصوص مسائل قومی در شمالغرب گردهم آمده بودند.

از نظر سخنرانان این نشست در سالهای اخیر قوم‌گرایی شکل جدیدی به خود گرفته و گاه از حمایت‌ها و یارانه های دولتی بهره‌منده شده و سعی در تضعیف قدرت‌ملی کشور دارد. سخنرانان بر این نکته تاکید داشتند که آذربایجان همواره کانون ایرانخواهی بوده است اما در سالهای اخیر این نقش محوری در سایه بی توجهی دولت از یک طرف و برنامه ریزی برخی کشورهای همسایه از سوی دیگر رو به تضعیف رفته و برخی محافل سیاسی مشخص سعی کرده اند.

حمید احمدی و کاوه بیات دو سخنران اصلی این نشست بودند که هر دو صحبت های خود بر لزوم حفظ وحدت ملی با محوریت آذربایجان همچون گذشته تاکید کردند.

در پایان این نشست بیانیه ای قرائت شد که حاوی بخشی از دغدغه‌ها در خصوص هویت ایرانی و انسجام ملی بود. این متن بر مساله « نفوذ» جریان بیگانه گرا در مدیریت های استانی و استفاده برخی از مسئولان از ادبیات سیاسی دشمنان کشور هشدار داده و مسئولان خواسته بود در سیاست های چند سال اخیر نسبت به مسائل فرهنگی شمالغرب کشور تجدید نظر کنند. در این نشست از برگزاری چهارمین کنگره به اصطلاح آذربایجانی‌های جهان توسط رژیم باکو به شدت انتقاد شده و عنوان گردید که این نشست در حقیقت بهانه‌ای برای پیشبرد سیاست های ضد ایرانی رژیم باکو بوده و آذریهای جهان را نیز نمایندگی نمی‌کند.

این نشست که تحت عنوان «هم اندیشی وطنخواهان آذری» در تالار کمال دانشگاه تهران برگزار می‌شد در ساعت 17 روز چهارشنبه 22 اردیبهشت پایان یافت.

بیانیه پایانی نشست وطنخواهان آذری

ما جمعی از فعالان جامعه مدنی آذربایجان که چندین سال است با سلایق و گرایش‌های مختلف فکری و سیاسی ولی با محوریت « ایران» گردهم آمده و به فعالیت فرهنگی و اجتماعی پرداخته‌ایم، نگرانی و دغدغه های خود را بر مبنای اصل نهم قانون اساسی که حفظ استقلال، تمامیت ارضی و وحدت کشور را وظیفه آحاد ملت دانسته، به شرح زیر بیان می داریم:

1- آذربایجان از قرون گذشته کانون ایران‌خواهی و دولت‌خواهی است. رجال سیاسی این خطه دستکم از دوران صفویه که پایه های دولت ملی ایران در دوران جدید بنا شد، همواره وحدت ایران را در دستورکار سیاسی خود قرار داده‌اند و پس از این نیز چنین خواهد بود.

2- ایران کشوری در حال گذار است و با بحران های اجتماعی متعددی روبرو است. برای حل این بحران‌ها به تدبیر و هم اندیشی با محوریت آینده نگری و رعایت منافع ملی نیازمندیم نه وعده‌های انتخاباتی که به تشدید بحران‌ها یا شکاف‌ها انجامیده و به بهانه‌ای در دست بدخواهان کشور بدل شود. از این رو لازم است خلاء قانونی در راستای جرم انگاری برای جرایم مرتبط با بقای کشور از جمله اقدامات سازماندهی شده «علیه تمامیت ارضی، کیان ملی و نفرت پراکنی قومی» در مجلس شورای اسلامی به تصویب برسد.

3- « حق و تکلیف» دو مقوله غیرقابل تفکیک اند. کسانی‌که که از طریق مطالبه‌گری و حقوق‌خواهی سعی دارند پروژه‌ سیاسی مشخص خود را پیش ببرند، تا کنون الزام خود به رعایت تکالیف شهروندی را نادیده گرفته‌اند و نشانه ای از وفاداری به کشور در حیات سیاسی آن مشاهده نشده است