جناب habib:
1- در تورکی هیچ حرفی با "ر" اغاز نمیشود چون این واج در تورکی اولیه و سره مطلقا وجود نداشته حتی همین حالا هم هیچگاه اول واژه قرار نمیگیرد این ربطی به قلم من و دهان شما ندارد که چی از ان میتراود
همان طور که واج"ث" در فارسی نیست و هر کلمه ای که با "ث" اغاز شود بدون شک عربی است اگر بخواهیم استدلال شما درباره "ر" را بپذیریم پس باید با وجود واژه هایی مثل "کیومرث" و "طهمورث" بنویسم واج "ث" فارسی است در حالی که هیچ کجا چنین چیزی پذیرفته نیست
سخت بودن تلفظ "ر" در تورکی از این هم بدتر است چون حتی اغاز واژه هم نیست و نمیتواند اغاز واژه باشد
واج در زبانشناسی کوچک‌ترین جزء مشخص کلام است و جایگزینی آن با واجی دیگر تفاوت معنایی ایجاد می‌کند. واج‌ها کوچک‌ترین واحدهایِ آوایی مستقلی هستند که به کمک آنها تکواژها ساخته می‌شوند (یک یا چند تکواژ تشکیلِ یک واژه می‌دهند
هر اجتماعِ زبانی، خواه صورتِ نوشتاری برای زبانِ خود داشته باشد یا نه، از شمارِ معدودی از واج‌ها استفاده می‌کند که الزاماً مشابه واج‌هایِ زبان‌هایِ دیگر نیستند. از دیدگاهِ زبانشناسی همه زبان‌ها واجی هستند. یعنی واج‌هایِ هرزبان قابل تجزیه و توصیف هستند و از تجزیه و تشخیصِ آنها تعدادِ واقعیِ واج‌هایِ آن زبان در یک مقطعِ زمانیِ مشخص، تعیین و روشن می‌شوند.
البته تلفظ واج‌ها نزد همهٔ گویش‌وران یک زبان لزوماً یکسان نیست، با این حال این تفاوت‌های تلفظی به معنی وجود دو واج نیست. مثلاً [w] و [v] در زبان فارسی از لحاظ واج‌شناختی معادل‌اند، چرا که هیچ دو واژه‌ای را (مسلماً با معنای متفاوت) نمی‌توان یافت که در آنها تفاوت تنها در [w] و [v] باشد.
اما این درباره حرف "ر" در تورکی صادق نیست چرا ؟؟؟
برای سهولت تلفظ کلماتی (غیر ترکی) که با این حرف آغاز می‌شود، معمولاً به اول آنها حرف “الف” می‌افایند د؛ به عنوان مثال در نواحی مختلف ترک‌نشین ایران، رضا به صورت ایرضا، روس به صورت اروس و رشته به صورت اریشته ادا می‌شود. بر این اساس احتمالاً کلمهٔ ترکی اروج به معنی روزه، در اصل شکل تغییر یافتهٔ کلمهٔ فارسی روزه است. در قدیم کلمهٔ روز در زبان فارسی به صورت روج هم بیان می‌شده است؛
خب حالا که در زبا تورکی "ر" وجود ندارد خود این واژه تورک که در ساختار اش "ر" دارد متعلق به کدام زبان است