Skip to main content

اگرجه دغدغه اصلی من فرهنگ

اگرجه دغدغه اصلی من فرهنگ
Anonymous

اگرجه دغدغه اصلی من فرهنگ آذربایجانه که برای هیچ جناحی اهمیت نداره
اما بخاطر عدم افزایش فشار اقتصادی و ععل زیر رای میدهم
مطالبی که شما نوشتید مرا قانع نکرد.

⭕️بعضی‌ها می‌گویند رأی نمی‌دهیم تا اینها مشروعیت شون رو از دست بدن!
در انتخابات شورای شهر و روستا (سال81) در تهران فقط 13 درصد مردم شرکت کردند. یعنی 87درصد قهر یا تحریم کردند. هیچ جا از مشروعیت نیفتاد. هیچکس مشروعیت اش را از دست نداد!
بلکه آبادگران (تیمی که الان بسیاری از چهره های آن حامی قالیباف و رئیسی هستند) پیروز انتخابات شدند. محمود احمدی نژاد را شهردار تهران کردند و جاده برای او هموار شد تا رئیس جمهور شود! ... این مهمترین دستاورد تحریم کنندگان و قهرکنندگان با صندوق رای در طول تاریخ ایران است!
از تاریخ درس اگر نمی گیریم، دستکم عبرت بگیریم!

⭕️بعضی‌ها می‌گویند رأی نمی‌دهیم، چون به قول مارک تواین «آنجا كه آزادي نيست، اگر رأی دادن چیزی را تغییر می‌داد، اجازه نمی‌دادند که رأی بدهید!»

او فقط همین یک جمله را نگفته، نقل می‌کنند که گفته است: «بيست سال بعد، بابت كارهايي كه نکرده‌ای بيشتر افسوس می‌خوری تا بابت كارهايي كه کرده‌ای. بنابراين، روحيه تسلیم‌پذیری را كنار بگذار، از حاشيه امنيت بيرون بيا، جستجو كن، بگرد، آرزو كن و كشف كن».

فراموش نکنیم که سال ۸۴ احمدی‌نژاد مدیون کسانی نبود که به او رأی دادند، مدیون کسانی شد که اصلاً" رأی ندادند!!

⭕️بعضی ها می گویند رای نمی دهیم، چون توی این کشور دمکراسی وجود ندارد.

ایران سرزمینی است که در غرب آن داعش مردم را زنده زنده توی قفس می سوزاند، در شرق اش پشمینه پوش های طالبان به روی دختران اسید می پاشند که به مدرسه نروند، در جنوب آن کشورهای عربی هنوز دست شان از خون ما در جنگ 8 ساله سرخ است، در شمال آن خرس روسیه مثل همیشه در طول تاریخ آماده بلعیدن مان است ... ما در قلب خاورمیانه زندگی می کنیم نه دامنه های آلپ. اینجا سوئیس نیست. دمکراسی را هیچ فروشگاهی بسته بندی شده نمی فروشد. هیچ حکومتی به مردم دمکراسی «نمی دهد». دمکراسی آموختنی است و صندوق رای یک نشانه از دمکراسی. با آن قهر نکنیم.
⭕️بعضی ها می گویند ما رای نمی دهیم، چون موفق نمی شیم و هیچ چیز تغییر نمی کنه!

صدها نفر را دیده ام که می گویند اگر من هم می رفتم دنبال فوتبال از «علی دایی» بهتر می شدم. اگر من هم به جای دانشگاه ، می رفتم دنبال سینما از «رضا کیانیان» مشهورتر می شدم و ... برای آرزوهایتان بجنگید. نگذارید فقط آرزو بمانند. اگر به آنها رسیدید به آرزوهایتان رسیده اید، اگر نرسیدید هم بعدها پشیمان نیستید. می دانید که در ظرف زمان و مکان «تمام سعی تان» را کردید، جنگیدید و نشد. دیگر پیش وجدان تان شرمسار نیستید. نگذارید تغییر اوضاع کشور که از آن ناراضی هستید فقط یک آرزو بماند. تلاش کنید.

⭕️بعضی ها می گویند ما رای نمی دهیم، اینطور خودشون خسته می شن میرن!

فقط یک مثال بزنید که یک سیستم با رای ندادن اصلاح شده.
⭕️بعضی ها می گویند ما رای نمی دهیم، اینطور کار یکسره می شود. خرابی چون که از حد بگذرد آباد می‌گردد.

شما وقتی لوله خانه تان می ترکد، سقف تَرَک بر می دارد یا شیشه می شکند، تعمیرش می کنید یا می گویید ولش کن بذار خراب بشه بریزه رو سرمون خودش آباد می گردد؟!
آلمان و ژاپن ویران شده هم خود به خود آباد نشدند، مردم شان به جای قهر و نفرین و انتظار معجزه برای آبادی کشورشان مشارکت کردند.

⭕️ بعضی‌ها می‌گویند رأی نمی‌دهیم چون نمی‌خواهیم سفیدی شناسنامه‌مان از بین بروند!..
خسته می‌شوید از این‌همه عملیات شجاعانه چریکی! شناسنامه‌تان مهر بخورد ایراد دارد اما به‌واسطه عملکرد برخی روحتان، ذهن تان و سرمایه‌های مادی و معنوی‌تان سیاه شود ایرادی ندارد؟!

⭕️ بعضی‌ها می‌گویند رأی نمی‌دهیم،تا صدای اعتراضمان را به گوش دنیا برسانیم!..
واقعاً فکر می‌کنید در دنیایی که داعش مثل گوسفند سر آدم‌ها را می