Skip to main content

گرامی، ممنون که نوشتید سخنم

گرامی، ممنون که نوشتید سخنم
آ. ائلیار

گرامی، ممنون که نوشتید سخنم شما را قانع نکرد. بعد از این میکوشم مستدل تر بنویسم.
شما هر طور قانع هستید عمل کنید. من به تصمیم شما احترام میگذارم هرچند که خلاف نظر من است. یا آنرا نمی پذیرم.
1- « صندوق رای یک نشانه از دمکراسی ست».،
-صندوق رأی فقط یک صندوق است. چیز دیگری نیست. شئی یی خنثی ست. و قتی « عملکرد» اش به آن افزوده میشود جنبه ی مثبت یا منفی می یابد. عملکرد صندوق تعیین میکند نشانه ی دموکراسی ست یا نشانه ی نفی دموکراسی.
این صندوق فعلا شئ ایست برای نفی دموکراسی، و اثبات دیکتاتوری. صندوق را دیکتاتور گذاشته آنجا ، صندوق اوست. مردم صندوق ندارند. بی صندوق اند. شما ی نوعی مجبورید پای ضندوق بروید تا شناسنامه یتان مهر بخورد و کنترول برایتان مشکل ایجاد نکند. شما در رفتن و نرفتن آزاد نیستید. تابع اراده ی دیکتاتور هستید. آزادی اراده ی شما سلب و نقض شده است.

شما تحت اجبارید. و این هم خلاف «آزادی و برابری»، یعنی دموکراسی ست.
-شما با آقا برابر نیستید.
- شما آزاد نیستید
-اما آقا صاحب آزادی ست.و آزاد است.
نشانه ی دموکراسی وقتی موجود است که آزادی و برابری برای هر دو طرف باشد. نه؟
بین شمای نوعی و آقا، نابرابری و بی آزادی حاکم است.

2- صندوق وقتی نشانه ی دموکراسی ست که مردم در عملکرد آن موافقت داشته باشند. وقتی موافقت دارند که حق انتخاب نماینده ی خود را داشته باشند. آقا صندوق را برای نماینده خود گذاشته و عملکرد صندوق هم خواست آقاست. نه خواست شما.
شما و آقا هر دو نماینده داشته باشید بلی صندوق نشانه ی دموکراسی ست. اما حالا صندوق تنها نشانه ی آقاست. نه شما و نه دموکراسی.
صندوق آقا نشانه ی دیکتاتوریست. با تأسف.
این درک من است.