عللی است که پانفارسها در

انداختند. خیلی ها درسالهای دهه شصت تا شصت و هفت اعدام شدند. بعد از سرکوب مردم آزربایجان و فعالین آن، بخشی از چپ نماهای آرزبایجان مرعوب کشته در خدمت شونیسم و پانفارسیسم درآمدند، و هم اکنون نیز درجبهه آنان سینه میزنند و کاسه داغتر از آش شده اند. اکنون حرکت ملی آزربایجان و جنبشهای ملی، کارگری، زنان و جنبشهای دمکراتیک در زمینه نبود آزادی و دمکراسی در جهنم موسوم به ایران، به سبب نبود سیاست کاران دمکرات، کار کشته و بشر دوست، ملل ایران بیش از بیش آماج سرکوب رژیم اسلامی پانفارس تهران قرار دارند. در کشوریکه حتا کوچکترین اثری از دمکراسی و آزادی وجود ندارد، انواع مختلف سوسیال شونیسم، فاشیسم و پانفارسیسم، قلدری و افراط گری بسرعت رشد میکند. این وضع نه تنها در جهنم ایران که قریب یک قرن ادامه دارد، اکنون در سطح جهان نیز رشد نیروهای فالانژ و راسیست به عیان قابل مشاهده است.
دوستان! حرکت ملی مردمی آزربایجان همانطور که ذکر شد در برابر دولت اشغالگر و فاشیست ملت حاکم فارس و احزاب فاشیست - شوونیست و سوسیال شوونیست فارس سکوت نکرده، در مقابل آن سینه سپر کرده به مبارزات خود برای کسب حقوق ملی مدنی و حق تعیین سرنوشت خود داوم میبخشد.
کسی که بحرکت ملی مردمی و دمکراتیک آزربایجان مهر پانترک میزند، بدون شناخت از ماهیت ملی مردمی و دمکراتیک آن در جبهه شونیسم فارس و ناسیونالیست ایرانچی قرار میگیرد. دانسته و یا ندانسته به مثابه لابی ارمنی عمل میکند. روزی به افکار ضد آزربایجانی خود پی خواهد برد. اما آنروز دیگر دیر خواهد بود. همانطور که قبلا یاد آور شدیم، بیسوادی پانفارسیم، و نفی حقوق ملل ایران اگر چنین پیش رود، بدون شک در آینده ای نه چندان دور، پانفارسیم و تمرکز گرایان پان ایرانیسم با انکار حقوق ملل غیر فارس، جغرافیای موسوم به ایران را، که در آن هیچ حقوق انسانی برای آنان قائل نیستند، جهنم موسوم به ایران را بسوی فرو پاشی سوق خواهند داد. گذشت زمان در این خصوص درستی حرف ما اثبات خواهد کرد.