راه حل- نه چیز دیگر

مشکلات جامعه ما با « ناسیونالیسم ها، با ترک گرایی و از این نوع « گرایی ها و ایسم ها» حل نمی شوند.
راه حل مبارزه با تبعیض « حقوق خواهی» ست. راه حل « رفاه حد اقل» اجرای عدالت اجتماعی ست( حد اقل تأمین بهداشت و کار و مسکن و خوراک و آموزش و حقوق بیکاری برای همه».
---
راه پیروزی در مبارزه « ایجاد اتحاد و ائتلاف و همبستگی و دوستی و صلح و روابط دموکراتیک و احترام متقابل و فرهنگ لازم و نوین » برای این مسیر است.
خلاف این حرکات شکست آفرین ا ست.
--
من ترکم، تو فارس هستی، آن دیگران چه و چه هستند؛ من چند در صد ترکم یا عرب یا فارس، که نژادگرایی ست ، راه حل نیستند.
هرکس از یک یا چند خلق و ملت است. این مشکل ما نیست، مشکل ما « تأمین حقوق همه در حالت برابر و آزادی» ست.
---
اینکه « نویسنده» ائله و بئله است راه حل نیست. نویسنده مشکل را نشان میدهد راه حل میخواهد و خود پیشنهاد میکند. کلید شما چیست؟
ناسیونالیسم محکوم و حاکم و استثمار و استعمار و اشغال و چه و چه راه حل نیستند هر چه هست مشکلات اند. یک عالم قفل اند ، کلید شما چیست؟
آیا کلیدی غیر از تامین حقوق و اتحاد و جدایی داوطلبانه ، دموکراسی دارید؟ برای این قفل ها
---
چرا بجای عینیت به دنبال خیالات و خرافات میروید؟
چرا به جای تکیه به نیرو و آگاهی و خود سازمان یابی همه تبعیض دیدگان، همه ی ستمکشان، از هر خلق و ملتی، به خارجی ها، به همسایه ها، امید می بندید؟ خلقها خود نخواهند من و خارجی چه غلطی میتوانیم انجام دهیم؟
---
اینها مسایل مهمی ست که لازم است همیشه مد نظر یک فعال رفع تبعیض و ستم باشد.