فرمایشات خانم آزاد شاید نمونه کامل طرز تفکر " تحریمیان " خارج کشور است. ایشان به درستی یکایک معایب رژیم جمهوری اسلامی را که همه از آن آگاهیم ذکر میفرمایند اما دفاع ایشان از تحریم, آرمانخواهانه , ایدالیست و غیر واقعی ست.
اول آنکه ایشان نباید ایران را با سویس مقایسه کنند. ایران درخاورمیانه قرار دارد و باید با همسایگان مقایسه شود.
ایشان بکلی دست آورد شرکت ۸۰ - ۷۰ در صدی مردم در انتخابات متوالی را نادیده میگیرند و آن دست آورد بسیار مهم تمرین دمکراسی و شرکت فعال در انتخابات است, هرچند هنوز منجر به انتخاب حکومت دلخواه نشده باشد. آلترناتیو عملی و واقعی شرکت در انتخابات چیست ؟ تحریم و در خانه نشستن به انتظار معجزه و یا ظهور صاحب الزمان؟ انقلاب آرمانخواهانه؟
میفرمایند رهبر این خیمه شب بازی را کارگردانی مینمایند. خب مگر در دو انتخابات اخیر آمریکا و فرانسه چه کسی کارگردان بود؟ در ایران
توصیه های ایشان به روحانی هم همان داستان لنگش کن است. آیا اگر ایشان مانند روحانی و خاتمی و موسوی در وسط گود بودند بهتر از آنها عمل میکردند؟ چگونه ؟