جناب پیروز گرامی
هنگامی گروهی راهزن خانه شما را محاصره کرده و شما را بر سر دو راه آتش زدن خانه یا دستبرد به مال، جان، ناموس قرار داده اند چه می کنید؟
در این انتصاباتی که نتایج آن به هیچوجه قابل اعتماد نیست و محصول دستگاه رای سازی مافیاهائی حاکم است، یک جمعیت 16 میلیونی در اعتراض به محاصره کنندگان، آنها را بایکوت کرده اند. رژیم اسلامی ادعا کرده در انتصاباتی که هیچ نهاد بی طرفی بر آن نظارت نداشته، بیش از 23 میلیون نفر به محاصره کنندگان رای داده تا خانه را به آتش نکشند.
در این کارزار محاصره و تجاوز، گروهی دلال پیدا شده تا شرایط را تبیین تئوریک کرده و اندر محاسن گردن گذاشتن بر تجاوز، غارت و قتل عام اهالی خانه فلسفه بافی می کنند.
آری؛ متاسفانه گروهی قابل توجه ترجیح داده تا هر روز به حقوق آنها تجاوز شود، مورد تحقیر قرار گیرنذ، مرگ تدریحی را بپذیرند، اما گرفتار جنگ داخلی،
راه درست بپا خاستن و مبارزه تمام قد برای شکستن محاصره خانه است. تا هنگاهی محاصره شکسته نشود، هیچگونه انتخاباتی قانونی نیست. در یک نظام دینی، غیرقانونی، ناقض حقوق بشر، متهم به جنایت علیه بشریت و ... برگزاری انتخابات قانونی و عادلانه ناممکن است.
جناب پیروز؛
تنها پوپولیست ها اقدامات مردم را مقدس و آنها را خطاناپذیر می دانند. هنگامی که فاشیسم در آلمان، نژادپرستی در آفریقا، حکومت اسلامی در ایران، اسلامگرایان در ترکیه و .. چیره گشت، عده کمی علیه آنها بپا خاستند.
16 میلیونی که دیروز انتصابات در حکومت اسلامی را بایکوت کرده اند، از جنس آن معترضان و سازندگان فردای بهتر هستند.
پیکار در این جبهه (شکستن محاصره) هیچگونه محدودیت زمانی ندارد و نسل اندر نسل ادامه خواهد یافت تا ایران و ایرانیان جایگاه شایسته خود را در سطح ملی و بین المللی بیابند.
با احترام
اقبال