Skip to main content

خانم شریفه جعفری:

خانم شریفه جعفری:
سازاخ

خانم شریفه جعفری:

چگونگی سرایت ویروس استالینیزم و حکومت شوراها و کمیته ها در تشکیلاتهای حرکت ملی آزربایجان جنوبی

در زندانهای سیاسی زمان شاه، فرم تشکیلات گردانی توسط حزب توده تنها آلترناتیو موجود، به تمام گروههای سیاسی اعم از مذهبی و غیر مذهبی سرایت کرد،

تصمیم شوراها، کمیته ها و انتقاد یا تقد سازنده از شعارهای جعلی و فرمالیته آنها بود و از شعارهای مردم فریب آنها و در عمل رهبر حرف اول و آخر را می زند، دمکراسی در بالاتر ازمن و دیکتاتوری بر پایینتر از من و بدنبال مقلد و پیروی می گردند که حتما باید سرسپرده باشد، کمونسیم در ذات خود دشمن آشتی ناپذیر دمکراسی است و کمونیست ناباوران را به قتل می رساند، این طرز نگرش تشکیلاتی استالینیستی در زندان قصر و دیگر زندانها توسط زندانیان توده ایی به رفسنجانی، طالقانی و رجوی و دیگر گروههای چپی القا گردید و سیستم حکومتی امروز جمهوری اسلامی هیچ ربطی به عرب و اسلام ندارد و کاملا روسی و استالینیستی در لفافه اسلام است همانند تشکیلات رجوی و مجاهدین خلق سیستم تشکیلاتی خمینی و رجوی و دیگر گروههای چپی بنحوی ملهم از این سیستم ذهنی استالینیستی حکومت شوراها سرایت یافته از زندان می باشد که رهبران با ژست دمکراتیک حرف اول و آخر را می زنند،

متاسفانه این نوع نگرش همه گروههای چپی و دینی حکومتی و مجاهدین خلقی که علاقه مند به سرنوشت آزربایجان هستند آلوده کرده و از خطوط و نرمهای دمکراسی منحرف کرده، جوانان نسل جدید آزربایجان اگر بتوانند از تاثیرات عقب مانده و مخرب ملهم از سرایت افکار استالینستی فاصله بگیرند و با سیستم های مدیریتی مدرن و یا سیستم دورنا ها که بدون رهبر ولی همه رهبر حرکت ملی را هدایت کنند تا به امروز حرکت ملی به حد کافی از ناقلان ارثیه های ذهنیت تشکیلاتی استالینیستی آسیب دیدند، با ژست سنترال دمکراتیک و انتقاد کوبنده ولی در عمل، وجود مرعی و یا نامرعی رهبر همه کاره حرکت ملی را در حد یک سیستم خانخانی افول داده و کاریزما سازی و رهبر سازی جزو کارهای اصلی این استالینیست های حزب اللهی و مجاهد و کومونیست در حرکت ملی می باشد، مدیریت مدرن بر اساس نرمهای کشورهای دمکراتیک و مطالعه آنها بهترین گزینه برای آینده آزربایجان می تواند باشد، از نشانه ها بارز این توع برخورد، در جلسات و سخنرانی ها رهبران و گردانندگان همه مطالب را مثل آیه های آسمانی و وحی معضل بیان می کندد و عدول از آن معادل الحاد و اخراج از تشکیلات همراه با انگ و بدنامی است ولی در تشکیلات مدرن گویندگان می گویند نظر من این است و یا من اینطور فکر می کنم و خوشحال می شوند که نظرات دیگران را هم بشنود و به هیچ کس هم بخاطر اظهار نظر مخالف انگ نمی زنند و یا بایکوت و اخراج نمی کنند و یا با برخورد کینه توزانه و انتقامجویانه برای حذف و محو مخالف عقیدتی نقشه های مافیائی نمی کشند