آقای پیروز گرامی، 1ـ تنها با پخش آزاد اطلاعات و دیدگاه هاست که حقیقت روشن می شود. نگرانی شما از پخش یک ویدئو و دیدگاه پیوسته به آن، برخاسته از ذهنیتی است که با آزادی پخش اطلاعات مخالف است و تنها اطلاعات و دیدگاه های خوشایند خود را شایسته ی انتشار می داند. 2 ـ باور و پافشاری شما بر درستی آمار رژیمی که 38 سال با دروغ سرپا مانده است و حتی خود زمامداران آن نیز آمارهای یکدیگر را ساختگی و دروغین می شمارند، شگفت انگیز است. به دید من آمار شرکت 42 میلیون تن در نمایش تهوع انگیز "انتخابات" رژیم یکی از دروغ های سنگین "گوبلزی" رژیم جمهوری اسلامی است، که از ترس فروریزی اقتدار پوشالی خود ساخته و اعلام کرده است. چنین دروغ های مضحکی را تنها اذهان بسیار ساده باور می کنند. 3 ـ به گزارش خبرنگاران مستقل، از جمله خبرنگار نیویورک تایمز، حوزه های "انتخاباتی" جنوب شهر تهران، که بیشینه ی بزرگ جمعیت این شهر را
4 ـ استدلال شما درباره ی آرای باطله و آرای نامزدهای رسمی رژیم همه بر آمار دروغین رژیم استوار است و قابل استناد واقع گرایانه نمی باشد. 5 ـ همانگونه که در این ویدئو دیده می شود، اکثریت بزرگ رأی دهندگان روز 29 اردیبهشت تنها برای دریافت "مهر" بر شناسنامه ی خود به حوزه های رأی گیری رژیم آمدند، نه برای برگزیدن نامزدهای سفارشی رژیم. شما آنچه را که به چشم می بینید و به گوش می شنوید، رد می کنید و آنگاه آمار ساختگی یک رژیم سراسر دروغ را باور کرده، به آنها استناد می نمایید! 6 ـ در نمایش "انتخابات" 29 اردیبهشت، رژیم از فریب های گوناگونی، چون ساعت ها نگاه داشتن عمدی مراجعان در حوزه ها برای فراوان نمایاندن شمار رأی دهندگان استفاده کرد، که یک ناظر واقع بین رویدادهای سیاسی باید در اظهار نظر خود مورد توجه قرار دهد، وگرنه به توهم خواهد افتاد. 7 ـ درباره ی ادعای صف های رأی گیری در برابر سفارتخانه ها لطفاً توضیح بیشتری بدهید. تا آنجا که گزارش ها حکایت می کنند، استقبال از رأی گیری رژیم در برونمرز همچون دوره های پیشین محدود و تنها در چند شهر خاص بوده، که چون گذشته عمدتاً کارمندان و مأموران رژیم در خارج کشور و خانواده هایشان را در بر می گرفته و اتفاقاً به گونه ی محسوسی کمتر از گذشته بوده است. 8 ـ در پایان، یادآوری می کنم که در ایران گلوبال خبرها و دیدگاه های متفاوت و مخالف بازتاب می یابد. پس نگرانی از پخش یک خبر یا دیدگاه، موردی ندارد و مخالفان می توانند خبر یا دیدگاهی را که درست می یابند منتشر کنند. داوری با بینندگان است.