آ. الیار عزیز ، در تمام مدتی

با خواندن چند تا موسیقی آبکی آزربایجانی استالینیستی توسط عاشیق حسن در دانشگاه تبریز برای سواره گیری از آزربایجانیها خیلی مشکل بود که مساله هویتی آزربایجانی ها حل گردد ، من بار ها گفتم که در آرربایجان شمالی استقلال یافته خود مختار دوران کمونیسم بعد از گذشت 26 سال، هنوز هم که هنوز است پسوند های اوف و اوای استعمار کمونیزم روسی به گوش می رسد. و حق تعیین سرنوشت هم سرنوشتی بهتر از خود مختاری نخواهد داشت، ما اول باید به خانه امان آزربایجان فکر کنیم چون همه ملتها از جمله فارسها و کردها و ارمنی ها در وحله اول به خانواده خود فکر می کنند و بعدا به مرزهای پر گهر و یا وسیعتر به انترناسیونال فکر می کنند. شما هم اختیار خود را دارید، در هر حال آزربایجان و کوچه پس کوچه های ارومیه وطن توست. البته ناگفته نماند وطن من هم هست، ارومیه، اولین جائی که اختراع بشریت توسط زنان با کاشت و برداشت گندم و آسیاب آن و آرد و تنور و نان، که تمام دنیا مدیون نان اختراعی زنان ارومیه است، و جرئت مسافرتهای طولانی با نان بعنوان غذای قابل نگهداری مقدر گردید.