با تشکر از دوستانی که توجه

با تشکر از دوستانی که توجه کرده اند. برای درک مساله لازم نیست که ما سیاستمدار باشیم. منطق ساده بما میگوید که در بازی فوتبال انسان یا بازی کن است و یا تماشاچی. بازی کن در میدان است و تماشاچی در جایگاه. نمیشود ۳۸ سال در جایگاه نشست و لنگش کن گفت ولی میشود ۳۸ سال در میدان بود و با یکی دو گل کوچک و حقیر باز به بازی ادامه داد. از روی صندلی نه میتوان دوید و نه میتوان گل زد. ساده تر از این نمیشود به زندگی نگاه کرد. منتظرین توفان هم بدانند که در آن صورت نه از بازی نشانی خواهد ماند و نه از بازی کن و نه از تاک و نه از تاک نشان.