تحلیل نویسنده بسیار سطحی و غیر علمی است.
اساس تحلیل ایشان این است:
"انباشت سرمایه صورت گرفته و سرمایه های کلان صنعتی و تجاری و بانکی و خدماتی و غیره ایجاد و تثبیت گردیده، اقتصاد به یک موقعیت تعادل و پایدار رسیده و موازنه قدرت شکل گرفته و روابط اجتماعی شکل جدید و ثبات بخود گرفته و جا افتاده و نرمهای خاص و ویژه خود را تولید و باز تولید کرده و تبدیل به عادت های اجتماعی گردیده،"
اتفاقا انقلاباتی که در جهان صورت گرفته بیشتر در چنین شرایطی بودند. دور نرویم مگر دوره شاه چنین وضعیتی در ایران حاکم نبود؟
نویسنده میگوید بنا به شرایط بالا انقلاب در ایران صورت نمی گیرد. ولی اگر به ملتهای تحت ستم سوبسید ندهد، همه چیز عوض شده و انقلاب میشود. ماشالله به این تحلیل عالمانه
این سوبسید عجب قدرتی دارد، اصلا معجزه میکند. تورکها و کردها اگر سوبسید بگیرند انقلاب نمیکنند. فعلا که سوبسید نگرفته اند و
دوست عزیز براحتی نمی شود وقوع انقلاب را پیش بینی کرد. وقوع انقلاب به فاکتورهای زیادی بستگی دارد. تنها شرایط اقتصادی یا انباشت سرمایه نمی تواند سرنوشت انقلاب را تعیین کند.