خب حالا که کاربری ادعای رصد

نقشه بالا مربوط به رسامی روس ها از شهر تبریز به سال 1827 میلادی است. . در این سند مهم و ارزشمند نیز می توان به گفته های قبلی تاکید کرد و هویت واقعی شهر تبریز را کمتر از 200 سال معرفی نمود. ده شامقاذی که اکنون آن را شام غازان معرفی می کنند بی ارتباط با شهر تبریز به تصویر کشیده شده است و به دلیل فقدان آثار تاریخی در خود، از طرف رسامان مورد بی اعتنایی واقع شده است
در این چهار دیواری کوچک که قرار بود شهر تبریز را در آن علم کنند و پای پادشاهان سلسله های پوشالی و غیر مستندی را به آن بکشانند و به استراحت در کاخ ها و کوشک های آن وادار نمایند اوضاع به قدری آشفته نشان می دهد که کسی را مقاومت و ایستادگی در برابر این اسناد ارزشمند و مفید نیست.
حالا این نقشه را ببینید :
http://s9.picofile.com/file/8267981626/Tabriz.jpg

این نقشه متاخر که توسط چاپخانه ارتش منتشر شده و سال انتشار آن 1327 می باشد به روشنی نشان می دهد که تبریز بیرون آمده از آن چهار دیواری مرکزی و کوچک، باز هم چیزی فراتر از باغات و کرت های کشاورزی چیزی نبوده است زیرا دور تا دور این شهر و در فاصله های نسبتا نزدیک، روستاهایی بوده اند و مردم این روستاها حتی امروز نیز در برخی مناطق هنوز در درون فضای شهری به کشاورزی می پردازند. آنهایی که ساکن منطقه حکم آباد (ححم آوار) و جمشیدآباد (جامیش آوان) هستندبه درستی این مطلب را تایید می کنند.

http://s9.picofile.com/file/8267984542/Bazar_Tabriz01.jpg

در درون حصار شهر بزرگترین سازه ای که به مرور ساخته شده و به شکل امروزی رسیده است، بازار تبریز می باشد. بازاری که نه بنای سنتی و قدیم، بلکه سازه حجیم و طویلی است که عمر آن فراتر از حدود 100 نیست. و چنانچه در نقشه ترسیمی و توضیحات مربوط به آن توسط روس ها توضیح داده شده، از دو بخش بازار کفش دوزها و راسته بازار تشکیل شده است! اما اکنون چنین گسترش یافته