Skip to main content

ادامه کامنت پیش:

ادامه کامنت پیش:
اسامه

ادامه کامنت پیش:
- سماور

77- سواد

78- سود

79- سیاست (۱-زیرکی-۲- شهریاری)

80- سیم

81- شامپو (شوینده)

82- شرت

83- شرکت

84- شعر (چکامه > چامه)

85- شکر

86- شکوفه ← بجایش چیچک می گذارند که خود گل است

87- شلوار

88- شهر

89- شیرین

90- شیشه

91- صابون (سابون = سابیدنی)

92- صبح (پگاه - بامداد)

93- صفر (هیچ)

94- صندلی

95- صنعت

96- طایفه

97- عقرب(درفارسی کژدم)

98- عکس(نگاره)

99- عمو (اپدر)

100- عمه (کاکی ، توریا -پرخا)

101- فرچه

102- فرش (کفپوش)

103- فرهنگ

104- فلان

105- فلکه

106- فیلم (رخشار)

107- قالی

108- قند

109- قنددان

110- قوری

111- کارخانه

112- کاغذ (رُخنه فارسی)

113- کتاب (= کتاو اوستایی ، نُبی فارسی)

114- کتری

115- کلیپ (رخشارک -۲- نماهنگ)

116- کوچک

117- کوچه
118- کولر (سرماساز)
8- کولر (سرماساز)

119- که

120- گاز (دمه)

121- گروه(گروپ)

122- لاستیک

123- لنز (عدسی فارسی)

124- لیسانس (= گواهینامه -۲- کارشناسی)

125- لیوان

126- مادربزرگ

127- مداد

128- مردم

129- مزه( داد ریشه ی چشیدن است)

130- مسافرت (رهنوردی)

131- مگر(یُخسا=اگرنه)

132- منتظر (چشم به راه)

133- میدان

134- میز

135- میلیون (هزار هزار)

136- میلیارد

137- نامرد

138- نباید

139- نبیره

140- نعنا

141- نقاش(نگارگر)

142- نماز

143- نمره

144- نوار

145- نوه

146- نیاز (از لزوم و احتیاج و باید استفاده میکنند)
46- نیاز (از لزوم و احتیاج و باید استفاده میکنند)

147- وَ

148- واژه

149- وضو(دستنماز فارسی بکار میرود)

150- وطن← بجایش یورد(چراگاه) بکار می رود

151- ولی(پن فارسی، در گذشته و افغانستان «مگر»)

152- ویدئو

153- هر

154- هرگز

155- همه

156- همیشه
157- هوش

158- هیچ

159- یا

160- یارو