Skip to main content

به آقایان... ،.... Peerooz

به آقایان... ،.... Peerooz
ناصر کرمی

به آقایان... ،.... Peerooz.... سازاخ ..... بحث در مورد انتخابات و نبود اپوزیسیون در ساختار جمهوری اسلامی بود و هست و شما موضوع را به زبان، دین، و شیعه گری، و به نهضت شعوبیه کشانده اید، و در شگفت هستم که از نهضت شعوبیه که کاملأ یک جنبش سکولار و ناسیونالیستی ایرانی ضد اسلام و ضد حمله و تسلط اعراب بود را دینی و شیعه گری مینامید.

این نهضت برای زنده نگهداشتن و پاسداری از زبان و فرهنگ ایرانی در مقابل اعراب بود و امروز هم تکرار آنرا در مقابل نظام جمهوری اسلامی شاهد هستیم. این نهضت به عبارتی آتئیسم هم بود.
این قیامها: با حاکم زابل، اشعب، و همینطور به آفرید، ابومسلم، بابک خرمدین ایرانی تبار، مقنع، قرمطیان، و سایر قیامهای ملّی در قرون دوّم و سوّم را پروروش داد.
شعارهای "ما ایرانی هستیم عرب نمی پرستیم " ادامه همان جنبش و مقاومت هست. شیعه گری ساخت و پرداختهء مردمان تُرک مهاجر به ایران است،
موضوع زبان انگلیسی را من در شرایطی مطرح کردم و میکنم که ایران خود را در میدان رقابت میان بیش از 200 کشور و ملّت در عرصه بین المللی می بیند، نه در قزوین و آستارا و رشت ، تبریز، شیراز.. بله ما در آغاز بسیار تأکید کردیم که ملّت ایران به هم تنیده و پیوسته است، رورابط چند گانه و وابستگی خانوادگی صورت گرفته است (که من در جمع خانودهء خودم در ایران شاهد آن هستم)، و امروز از جدایی و تجزیه و ار هم دور جستن، و بر سر زبانهای منطقه ای که در دوران فئودالیته باقی مانده اند و تکامل نیافته اید، گرایشی واپسگرا و بازدارنده است،

امّا وقتی افکار پیشتازان قومی هم در همان دوران پیشا مدرن فئودالیته باقی مانده است، موضعگیری ما هم شکل تدافعی بخود میگیرد، و خواهیم گفت این گوی و این هم میدان، خواهیم دید بازنده چه کسی خواهد بود ؟.