چه بخواهیم چه نخواهیم در جامعه طبقات و اقشار ولایه ها و گروه های اجتماعی وجود دارند و ملت و ملتها و حلقها یکدست نیستند و منافع متضاد دارند ،در عین حال نیز منافع مشترک هم دارند. پیکر واحدی وجود ندارد تنها میتوان « قرار داد» بست روی برخی کارها ومسایل.و ائتلاف و همکاری ایجاد نمود.
جامعه بر اساس بهره کشی عده ی کمی، از عده ی بسیار زیادی از افراد، بنا شده است. این بهره کشی «سود» خوانده میشود.
بهره کشی انسان از انسان قانون سیستم جامعه است و آنرا به طبقه بهره کشان و بهره دهان تقسیم کرده است و کشمکش دائمی بین آنها جریان دارد.گاه آشکار و گاه نهان.
این واقعیات را نمی توان« در پیکر واحد» از دیدها پنهان کرد. اما اقشار اجتماعی و طبقات در رابطه با هم وارد « دیالوگ، قرار داد، و ائتلاف» هم میشوند بخصوص در جوامع نسبتاً دموکراتیک.دولت رفاه سوسیال دموکراتها در اروپا نشانه ی همین توافق های اجتماعی ست.
جامعه به عنوان یک پدیده و واقعیت مجموعه و ترکیب « تضادها و یگانگی هاست». هر دو عنصر را باید مورد توجه قرار داد و واقعیت را بیان نمود. با مخفی کردن تضادها یگانگی حاصل نمیشود. در سیاست مجبوریم همه ی خواسته های متضاد را به دیده گیریم. و توافقها و قرار داد های همکاری و همزیستی ایجاد کنیم. تأمین عدالت اجتماعی نسبی یکی از همین قرار دادهاست.
---
نتیجه آن است که روزنامه نگارانی چون رسول زاده در مورد مشکلات ما سخنی برای طرح شدن ندارند.